Albino in een witte wereld

Als rebelse tiener, die zo uit een jaren ’70-film gesprongen kan zijn, zweeft Noi door de film, die zich afspeelt in IJsland. In deze komedie/tragedie leren we hoe het niet moet, willen we een beetje vooruit komen. Noi is niet dom, alleen een beetje jong. Hij is 17 als hij van school getrapt wordt, omdat hij zijn lessen niet volgt en proefwerken inlevert met alleen zijn naam erop. Een jongen die van zijn vader geen sturing krijgt en wiens grootmoeder hem alleen met het geluid van een afgaand geweer uit bed weet te krijgen heeft ook geen kans van slagen.

Zijn vader helpt hem aan werk, als de graver van graven, maar Noi weet het wel beter. Hij wil niet geconfronteerd worden met de dood, alleen met het levende. En hoe kun je je beter levend voelen dan door verliefd te worden? De bediende van een benzinestation is een mooi meisje dat zich de aandacht van Noi laat welgevallen, maar als het erop aan komt is Noi weer helemaal alleen en blijft hij moederziel alleen achter.

Je zou denken, dat een film die zoveel prijzen in de wacht heeft gesleept (prijzen op filmfestivals in Rouen, Rotterdam, Brussel, Edinburgh) toch wel erg goed zou moeten zijn. Helaas heb ik die kwaliteit niet in deze film kunnen ontdekken. Zo af en toe was de film grappig, in uitzonderlijke gevallen zelfs hilarisch, maar echt genieten van de film kon ik niet. Wat het nou precies was, weet ik niet, maar deze film was voor het overgrote deel gewoon niet interessant. De acteurs waren prima, het filmische gedeelte was prima, maar toch miste ik iets. Een doel van de film misschien, de snelheid van de film, of de dialogen?

En dan plotsklaps neemt de film een treurige wending, die volgens regisseur Dagur Kári zo gepland was dat het de hele film op zijn kop zette: van het komische naar het diep tragische. Maar helaas, dat mocht niet baten bij deze film. Geen onverwachte wending die mij ervan kan weerhouden om Nói Albinói uit mijn geheugen te wissen. Na lange overpeinzing ben ik er over uit, deze film is niet besteed aan de lichthartige filmkijker, en ook niet aan mij.