Trek dat kind een jurk aan

Wie aan Tennessee in de Verenigde Staten denkt, denkt wellicht aan maïskolven, hitte, cayennepeper, drank, trailer trash, oude zwarte mannen, aftandse trucks, bijbelfanaten en de blues. In Black Snake Moan komt het allemaal langs. Als portret van de streek is de film geslaagd, maar verder is het een merkwaardige film geworden.

Er is iets mis met Rae (Christina Ricci), daar is iedereen in het kleine dorpje het wel over eens. Haar vriend Ronnie (Justin Timberlake) heeft zijn hakken nog niet gelicht om in Irak te vechten, of Rae stort zich al op de grootgeschapen Tehronne (David Banner). Ze heeft last van paniekaanvallen, waarbij haar tengere lijf wulps over de grond rolt. Mede door haar drank- en drugsgebruik is ze voor iedereen beschikbaar.

Halfnaakt meisje aan de ketting

De oude, net door zijn vrouw verlaten boer Lazarus (Samuel L. Jackson) neemt het op zich om Rae van haar kwaal te genezen. Als hij haar in elkaar geslagen op de weg vindt, neemt hij Rae mee naar huis en legt hij het meisje aan een zware ketting. Het is voor haar eigen bestwil, maar Rae ziet dat niet meteen in. Haar natuurlijke reactie is om hem haar lichaam aan te bieden. Als Laz daar niet op in gaat, bespringt ze de eerste jongen die het huis betreedt. Ze heeft nu eenmaal die itch, je weet toch?

Trek dat kind een jurk aan

Nymfomanie is een lastig onderwerp voor een film. Het is moeilijk om het verhaal serieus te nemen als Christina Ricci het grootste deel van de tijd praktisch geen kleren draagt en aan een radiator geketend zit. Lazarus mag haar dan willen helpen door haar aan de ketting te leggen, maar het duurt verdacht lang voor hij op het idee komt om haar gewoon een jurk aan te doen. Daarmee is het probleem van Black Snake Moan aardig samengevat: hoeveel seksisme is gerechtvaardigd om een verhaal dramatisch te maken? Black Snake Moan gaat over een verwonde, misbruikte vrouw. De regisseur lijkt haar te hulp te schieten door haar te portretteren, maar hij buit haar seksuele neuroses tegelijkertijd zoveel mogelijk uit. Lazarus blijft misschien koelbloedig onder Raes uitlokkingen, maar als kijker word je hoe dan ook in de rol van voyeur gedrukt.

Laatste kans op redding

Regisseur Craig Brewer maakte hiervoor Hustle & Flow over een pooier die op oudere leeftijd nog een carrière als rapper begint. Zowel het thema, de laatste kans op redding, als de liefde voor de muziek, keren terug in Black Snake Moan. Ditmaal is het de blues die het verhaal van muzikaal commentaar voorziet. Het meest overtuigend zijn de scènes waarin Laz zijn gitaar erbij pakt en zijn leed bezingt. Voor bluesliefhebbers is het een geweldige film. Fans van Christina Ricci komen zeker aan hun trekken (no pun intended). En oh ja, de fans van Justin Timberlake? Die zullen het met me eens zijn dat het Mickey Mouse stemmetje van hun idool beter tot zijn recht komt als hij zingt, dan wanneer hij gestalte geeft aan een getraumatiseerde soldaat.