Feestelijk groene familiemusical

In 2001 werd de tegendraadse animatiefilm Shrek een enorm succes, later volgden er nog twee delen. De film drijft de spot met de klassieke (Disney) sprookjes en is tot op de dag van vandaag nog inspiratie voor diverse memes, door de sarcastische opmerkingen van de groene oger. In 2012 was Shrek al eens als musical in de Nederlandse theaters te zien en nu weer, in een geheel vernieuwde versie.

Vlot verhaal en mooi moeras

Het rustige leven van oger Shrek (René van Kooten) wordt ruw verstoord wanneer alle sprookjesfiguren verbannen worden naar zijn moeras. Heer Farquaad (Darren van de Lek) wil namelijk geen misbaksels in zijn rijk. Shrek komt klagen bij de heer en krijgt een opdracht: als hij samen met Ezel (Qshans Thodé) de draak (Annefleur van den Berg) verslaat en prinses Fiona (Linda Verstraaten) redt dan krijgt hij zijn moeras terug.

Het verhaal wordt vlot verteld en er is nauwelijks een moment van rust, we vliegen van de ene scène en het ene nummer naar het andere. De energie van Qshans als Ezel spat echt van het podium en ook Linda Verstraaten, prinses Fiona, is een heuse wervelwind op het toneel. René van Kooten als Shrek moet een beetje op gang komen en bloeit pas op in de tweede helft, al past dit ook wel bij zijn karakter.

foto: Wim Lanser

De zang is van hoge kwaliteit en dat is ook wel nodig met de vele uithalen in de musical, die overigens bestaat uit andere nummers dan in de film. Alleen in de finale kunnen we meeswingen op ‘I’m a believer’. Vocaal valt de prachtige draak op, Annefleur van den Berg knalt het nummer er echt uit. Ook Darren van de Lek als de kleine Heer Farquaad springt eruit, want hij heeft de lachers op zijn hand.

Het decor is mooi, je waant je echt in het moeras en sprookjeskasteel Dulok. Het spektakelstuk is wel de draak. De kostuums zijn hier en daar wat minder geslaagd, sommige sprookjesfiguren, denk aan de biggetjes of het eendje, lijken zo uit een feestwinkel te komen.

Een echte familiemusical

De producent Van Hoorne Studios richt zich met zijn succesvolle shows doorgaans op zeer jonge kinderen en gezinnen, denk aan shows als Woezel & Pip, Fien & Teun en sprookjesmusicals als De Kleine Zeemeermin en Assepoester. Met Shrek probeert Van Hoorne Studios voor het eerst een wat breder publiek aan te spreken, maar of dat helemaal geslaagd is blijft de vraag. De musical staat als een huis, is feestelijk, heeft een snel tempo, een duidelijke boodschap, leuke grapjes en ook af en toe een grap gericht op volwassenen. Niet zozeer een kindermusical, als een familiemusical waar je met het hele gezin van kunt genieten.

foto: Malin Hollaar

Maar voor de inmiddels volwassen Shrekfans van het eerste uur zal deze uitvoering toch wat tegenvallen, want deze musicalversie kan niet tippen aan de legendarische film uit 2001. Het verhaal is daarvoor nu iets te gepolijst en braaf, iets minder ‘memeable’. De Nederlandse musicalversie uit 2012 was een half uur langer, waardoor er iets meer ruimte was voor de tegendraadse kracht uit de film. Dat neemt niet weg dat er ook in deze versie diverse knipogen in zitten, verwijzingen naar bijvoorbeeld Wicked of grapjes over het formaat van heer Farquaad. Deze nieuwe versie is met de inkorting en nieuwe vertaling echt gericht op gezinnen.

Kortom, Shrek de musical is een vlot feestje met een belangrijke boodschap: iedereen mag zichzelf zijn. Ook al ben je een groen monster dat scheten laat en in een moeras woont: ‘Shrek is groen en daar moet je het maar mee doen’.