De intrige als schaakspel

Voor een volle zaal staat een kleine man met een grote microfoon om zijn nek. Hij leest zijn lezing voor, kijkt nu en dan op, maar leest gestaag verder. Zo kleurig als zijn proza, zo grijs is zijn voorleesstem. Thomas Rosenboom is geen persoon om een volle zaal te betoveren. Toch is het interessant wat hij voorleest. Referent Gerrit Krol levert commentaar op de lezing.

Dit was de derde lezing van Rosenboom in het kader van zijn gastschrijverschap aan de Rijksuniversiteit Groningen. De lof der intrige, zo had hij zijn voorleesbeurt getiteld. Bij Rosenboom draait het hele verhaal om de plot. Niet voor niets heten zijn romans ‘uiterst strak gecomponeerd’.

De intrige is alles, op alleen een mooie stijl kan een boek niet varen. Er zijn schrijvers die menen dat zij met alleen hun schrijstijl een boeiende roman kunnen schrijven. “Zij menen zo veel stijl te hebben, dat de intrige overbodig wordt. Ik zou nog een stap verder gaan,” leest Rosenboom monotoon, “en zeggen: schrijf dan helemaal geen boek.”

Rosenboom heeft nog een aantal tips voor de beginnende schrijver. “Laat je niet afleiden, houd het tempo erin en schrijf alleen dingen die je verder helpen.” De snaar moet strak gespannen worden. Referent Gerrit Krol ziet dat toch een beetje anders. “Die snaar spannen doe je pas achteraf. Op het moment van schrijven weet je meestal niet eens welke snaar je moet spannen.” Krol vindt ook dat de intrige weliswaar belangrijk is, maar niet van levensbelang voor een goed boek. Tot een interessante discussie komt het niet. Rosenboom en Krol geven enkel wijze lessen aan de beginnende schrijver.