Slechte tijden stimuleren tot actie
De titel van de nieuwste roman van Edzard Mik Goede tijden lijkt een knipoog naar de welbekende tv-soap. De gebeurtenissen in dit huwelijksdrama refereren overigens meer aan de slechte tijden.
Edzard Mik (1960) heeft na zijn studie Rechten korte tijd in Maastricht gewerkt in de sociale advocatuur. Het beroep van hoofdpersoon Vink, advocaat, komt daarmee niet helemaal uit de lucht vallen. Vink is getrouwd met danslerares Julia, een vrouw met een hang naar spiritualiteit en blind geloof in de goeroe Sjef Lucius. Dit is geïnspireerd op het orthodoxe geloof van Miks Griekse echtgenote met haar orthodoxe geloof en haar geestelijk leidsman in Athene. Daarbij moet meteen worden opgemerkt dat Mik naar eigen zeggen deze priester aanzienlijk wijzer en betrouwbaarder vindt dan goeroe Sjef.
Goeroe
Goede tijden speelt zich af in Maastricht, dat langzaam onder water komt te staan door aanhoudende regen. Ook het huwelijk tussen Vink en Julia dreigt te verdrinken. Het komt Vink goed uit dat Julia zo in de ban is van Sjef; hij denkt dat het hem ontslaat van de plicht zich diepgaand met zijn vrouw bezig te houden.
Niet alleen Julia is in de ban van Sjef, veel meer vrouwen zijn gegrepen door deze goeroe. Zij komen in zijn appartement bij elkaar, kunnen hun problemen kwijt en zuigen het antwoord dat hij hen geeft op als was het de ultieme wijsheid. Sjef ziet zichzelf eerder als een lege huls waar ieder het hare in ziet, maar desondanks probeert hij iedereen te helpen met zijn advies. Als een van de vrouwen wordt vermoord en Vink de vermoedelijke moordenaar zal verdedigen, raakt zijn huwelijk in nog gevaarlijker water. Maar ook Sjef gaat niet helemaal vrijuit, zo zal later in het boek blijken.
Als zijn huwelijk een dieptepunt heeft bereikt, gaat Vink vreemd, al is dat niet helemaal van harte. Het heeft meer weg van een schijngevecht met Sjef. Vink verdenkt hem er namelijk van met zijn volgelingen amoureuze betrekkingen te onderhouden. Dit brengt hem ertoe Julia een keer te volgen, juist op de avond dat Sjef zelfmoord pleegt. Dat zal een gelukkig toeval blijken.
Reddingspoging
In het tweede deel van de roman treedt Sjef op als geest, als sprekende leegte. In het (vroege) werk van Mik is een zeker surrealisme geen noviteit; in Goede tijden heeft deze verschijning meer van een kunstgreep om een alwetende verteller een eigen stem te geven. Geest Sjef blijkt een missie te hebben. Zijn doel is, voor zijn ‘overgaan’ het huwelijk tussen Vink en Julia te redden. Hij blaast Julia dromen in, maar het blijkt nog niet zo eenvoudig om twee mensen tot elkaar te brengen.
Advocaat Vink ontwikkelt zich in deze roman tot iemand die zich niet langer verschuilt, zowel in zijn werk als in de omgang met zijn vader, met wie hij een problematische relatie had. Hij verzorgt zelfs diens hond. Wanneer door een ongeluk de hond komt te overlijden, blijkt weer de samenbindende invloed van de dood en gedeeld verdriet. Goede tijden lijken zich aan te dienen. Ook het water van de Maas trekt zich terug tussen zijn oevers.
Een sprekende geest is misschien een kwestie van appreciatie, maar buiten dat is Goede tijden een stijlvolle roman, waarin uiteindelijk ook de moordzaak tot een ontknoping komt.