De zoektocht van een holocaustslachtoffer
.
Ze is inmiddels fotografe en is goed bevriend met een joodse studiobaas uit Hollywood, Sam, ook al een holocaustslachtoffer. Sam wil zijn verleden op papier zetten en het door Max uit laten geven in Nederland. Sabine mag hier echter niks van weten tot het boek klaar is. Na een feestelijke avond met zijn drieën om te vieren dat Sam’s boek af is, verdwijnt Sabine weer. Pas in het vliegtuig terug naar Nederland, als Max het boek begint te lezen, komt hij erachter waarom Sabine gevlogen is. Hij doet een schokkende ontdekking.
Het digitale vliegtuigje vloog net boven Edinburgh toen de wereld ineens honderdtachtig graden begon te draaien. Mijn wereld. Het had niets te maken met de lage stem van de stewardess die turbulentie aankondigde. Had iemand me op dat moment iets gevraagd, dan nog betwijfel ik of ik een ander geluid had kunnen maken dan een benauwd gehijg. Van ongeloof, van schrik. Nog eens van ongeloof.
Jessica Durlacher weet waarover zij schrijft, met een vader als Gerhard Durlacher, die ook de concentratiekampen heeft overleefd. In Het geweten was de vader van Edna ook slachtoffer, maar uitvoerig werd hier niet op in gegaan en het was ook niet de rode draad van het boek. In De dochter vormt het verleden van Sabine’s vader een obstakel, die ervoor zorgt dat de geliefden steeds uit elkaar getrokken worden. Durlacher verwoordt dit uitstekend. Niet alleen Max, maar juist ook de lezer komt pas achter de oorzaak van de mysterieuze verdwijningen van Sabine, als het boek van Sam af is. De inhoud van het boek laat Sabine geen andere keus dan weer te verdwijnen. De dochter is in feite een grote zoektocht, zowel voor Max, Sabine als voor de lezer. Jessica Durlacher weet deze zoektocht spannend te houden, bijna driehonderd pagina’s lang. De goede dosering van de informatie maakt de roman geen enkele seconde voorspelbaar. Net als Sabine.