Verrassende roman vol diepgang

De dameszwemclub begint als een doorsnee roman. De cynische Joey is architect en moet voor haar werk naar Engeland om daar een oud landhuis te renoveren. Het huis behoorde vroeger toe aan J.M. Barrie, schrijver van onder andere Peter Pan, waardoor ze hinder ondervindt van de buurtbewoners. Zij vrezen dat de authenticiteit van het landhuis verloren zal gaan en vertrouwen er niet op dat een New Yorkse de renovatie in goede banen zal leiden. Joey laat zich echter niet uit het veld slaan en begint zich steeds meer thuis te voelen in Engeland. Tijdens een rondje joggen stuit ze op een groepje vrouwen die in het koude winterweer in een vijver zwemmen. Algauw zwemt ze mee en ontstaat hier een hechte vriendschap.

Verlies verwerken

De insteek van het zwemmen heeft Barbara Zitwer niet zomaar uit haar mouw geschud. Zo is ze zelf al jaren een fervent natuurzwemmer. De vijver en de oude dames die hier dagelijks komen zwemmen worden een houvast voor Joey, die tijdens haar werk en in haar privéleven tegen problemen aanloopt. De vijver wordt haar rustpunt, een plek waar ze zichzelf kan zijn.

Helemaal vreemd is dit niet. Zitwer heeft namelijk het verlies van haar moeder verwerkt met hulp van een groep dames die zij zelf bij het natuurzwemmen ontmoette. De emoties die Joey ervaart na de tegenslagen in Engeland komen daardoor erg realistisch over. De hoofdpersoon krijgt hierdoor diepgang, in plaats van een standaard vrolijke, niet uit het veld te slaan, krachtige vrouw te blijven die in andere romans al zo vaak voorkomt.

Juist haar zwakheden maken van Joey een sterk karakter. De problemen die ze heeft zijn alledaags maar de manier waarop Zitwer erover schrijft is goed uitgewerkt. Zo heeft Joey moeite om de vriendschap met haar oude schoolvriendin Sarah nieuw leven in te blazen. Ruim tien jaar hebben zij elkaar niet gesproken nadat Sarah naar Engeland emigreerde, waardoor ze van elkaar zijn vervreemd, maar nu proberen ze de draad weer op te pakken. Dit gaat met vallen en opstaan, wat Zitwer rauw en eerlijk vertelt.

Obstakels in liefde en vriendschap

Ook op liefdesgebied zit het Joey niet mee. Ze valt als een blok voor weduwnaar Ian, de beheerder van het landhuis. Zoals in elk goed liefdesverhaal moeten ze obstakels overwinnen voor ze samen kunnen zijn. In dit geval is dat het nog verse verdriet van het verlies van zijn vrouw en het onbegrip van buitenstaanders. Op deze momenten wordt het boek helaas enigszins voorspelbaar. Iedereen die weleens een Hollywood-film heeft gezien weet dat het toch altijd weer goedkomt. Het is dan ook de wijze waarop het gebeurt wat in De dameszwemclub voor een verrassing zorgt.

Hoewel het boek meerdere verhaallijnen bevat is vriendschap het belangrijkste thema. Het vinden hiervan maar ook het repareren van verloren gewaande vriendschappen. Niet alleen die met de dames van de zwemvijver komt uitgebreid aan bod, maar ook de band die Joey heeft met haar middelbareschoolvriendin.

Rijke, verrassende roman

Met de ingrediënten die deze roman heeft – liefde, vriendschap, obstakels overwinnen –, had De dameszwemclub een voorspelbaar, eenvoudig boek kunnen worden. Doordat Zitwer echter onverwachte elementen als J.M. Barrie, architectuur en het natuurzwemmen heeft toegevoegd is het een rijke, verrassende roman. De personages hebben werkelijk wat te zeggen en elk voegt op zijn of haar manier een extra element toe aan het boek. Dit is een roman voor eenieder die zin heeft in een makkelijk leesbaar, maar toch onalledaags verhaal.