Muziek / Album

The 3rd Coparck Album, A Work of Fiction?

recensie: Coparck - The 3rd Album

Op hun,jawel, derde album fladdert het Amsterdamse collectief Coparck als een vlinder heen en weer tussen de bestaande hokjes. Strontirritant voor de recensent natuurlijk, maar uiterst aangenaam voor het oor. Net als op de eerste twee albums lijkt de muziek op momenten tegen die van andere bands aan te schurken. Maar bij wat aandachtiger luisteren doet zo’n vergelijking de band tekort. Op The 3rd album worden met volwassen, atmosferische nummers en bijna sprookjesachtige teksten net even wat pakkender songs neergezet.

~

De cd-presentatie in Desmet Amsterdam op 4 januari sprak al bijna net zo tot de verbeelding als de teksten: opgezette dieren op het podium luisteren bijna even betoverd als het publiek naar de nieuwe nummers, en uit China afgereisde fans vragen na het optreden zanger Odilo Girod Chinese bankbiljetten te signeren. Ook was er een Coparck-krantje gedrukt waarin de teksten van het album worden toegelicht. De teksten op The 3rd Album scheppen het kader waarbinnen de muziek zijn verhaal kan doen. Neem bijvoorbeeld een zin als: “An alien arrives in New York and takes human form, falling in love with the widow of the man he impersonates”, een beschrijving van een film in één zin uit de filmencyclopedie, zo leert het krantje ons. Na het horen van die zin vertelt de muziek als het ware de rest van de film.

Mooi en intelligent

Het nieuwe album van Coparck valt vanaf het eerst nummer om je heen als een warme trui. De vorige albums begaven zich qua geluid rond Kashmir, dEUS en Sparklehorse en aan die inspiratiebronnen worden op dit album nog Eels en The Flaming Lips toegevoegd. De band perfectioneert met ieder volgend album zijn stijl van mooie, intelligente, volwassen nummers. Intieme liedjes als You will fall worden afgewisseld met opzwepende, bijna geagiteerde nummers als Thoughts you thought you could do without. Deze nummers zorgen, samen met het pakkende You’ll never find anything quite like it en God Dress America voor een hoogstaande plaat. Het enige wat iets afleidt is de weliswaar mooie maar toch ook wat rare, plastic aandoende stem van Odilo Girod, die bij vlagen een naar Nederlands/Amerikaans accent heeft.

Met de overstap van het Supertracks Label naar V2-records hoopt Coparck de hitpoging van The World of Tomorrow te kunnen herhalen en de wereld eindelijk eens aan de voeten te kunnen werpen. Het heeft nu verdikkie lang genoeg geduurd, en ze verdienen het nog ook. Het album is er in ieder geval klaar voor.