Film / Films

Het boek is beter

recensie: Troy

De koningin van Sparta, Helena, en de prins van Troje, Paris, worden verliefd. Paris neemt Helena mee naar Troje en dat is het begin van de beroemde Trojaanse Oorlog. Want Helena’s man Menelaos wil haar terug, terwijl zijn broer Agamemnon ook gelijk maar Troje wil innemen. Samen met vele grote helden, waarvan Achilles de grootste, en tienduizenden Grieken, hopen ze de klus te klaren.

~

“Bezing de wrok, godin, van Peleus’ zoon Achilles, de rampzalige wrok die de Grieken ontelbaar veel verdriet bracht.” Het zijn de eerste woorden van Homerus’ Ilias, waarop Troy héél losjes is gebaseerd. Regisseur Wolfgang Petersen heeft er bijvoorbeeld voor gekozen de directe invloeden van de goden weg te laten uit de film. De beruchte appel van Eris is dus nergens te bekennen. En dat is nog maar het minst storende. Wist je bijvoorbeeld, dat de Trojaanse Oorlog tien jaar heeft geduurd? Tien helse jaren vol met ziektes, doden, haat en liefde? Petersen wist dat blijkbaar niet. Zijn Trojaanse Oorlog is niet meer dan een vervelend conflict van ruim een maand. Het is een manier om de helden fris en fit te houden. Maar of het de juiste manier is, valt te betwijfelen.

Veredelde zigeunerin

~

Gelukkig is de casting over het algemeen wél goed. Brad Pitt zet een goede Achilles neer en Agamemnon en Menelaos zijn ronduit irritant. Goed gecast dus. Helaas heeft Sean Bean als Odysseus een wat korte rol, maar de minuten speeltijd die hij heeft zijn overtuigend. Ook Peter O’Toole is machtig als oude koning van Troje, Priamos. Eric Bana als Hektor is nog wel het meest overtuigend. Orlando Bloom kan als Paris echter geen potten breken. Zijn spel is slecht. Met Troy bewijst hij écht niet meer te zijn dan een matig acteur die alleen mooi kan zijn. Oenig kijken is nog wel zijn beste kwaliteit in deze film. Ook zijn directe vrouwelijke tegenspeelster Diana Kruger (Helena) weet totaal niet te overtuigen. Dat resulteert weer in het feit dat er geen chemie is tussen de geliefden. Geen enkel moment overtuigen ze, en hun liefde voor elkaar zelfs nog minder. Waarom er ooit een oorlog om Helena is gestart is niet te snappen met Diana Kruger, die meer een veredelde zigeunerin is dan de mooiste vrouw van de wereld.

Overdaad aan helden

Het absolute hoogtepunt van de film is het gevecht tussen Achilles en Hektor. Zo intens wordt er in hedendaagse films nog maar weinig gevochten. De achtergrondmuziek ontbreekt, en het gevecht wordt door een enkele trommel begeleid. Ook alle andere gevechtsscènes zijn mooi verzorgd, maar dit gevecht springt er gewoon uit. Jammer is weer dat Petersen te veel helden aan bod wil laten komen. Ajax en Nestor bijvoorbeeld vallen hierdoor vrijwel niet op. Beter had Petersen wat meer tijd kunnen besteden aan de tegenspelers van Achilles. Briseïs, zijn ontvoerde liefje, is erg irritant en kan alleen maar huilen. Ook Patroklos slaat de plank mis. In de Ilias is hij de geheime liefde van Achilles, en zijn steun en toevertrouwen. In Troy is hij gedegradeerd tot zielig jong neefje. Een held onwaardig.

Voorkennis

Dat er zoveel dingen niet kloppen aan Troy is gewoon ronduit storend. Veel personages sterven te vroeg, of leven juist te lang door. En ooit wel eens van Cassandra gehoord? In Troy kennen ze haar in ieder geval niet. Troy is waarschijnlijk zéér vermakelijk als je totaal niet bekend bent met de Ilias en het verhaal van de Trojaanse Oorlog. Ken je het verhaal wél goed, ga dan met de voorkennis dat er geen bal van klopt naar de film, dan kan het misschien allemaal nog wel meevallen.