Scarlet's Walk - Tori Amos - Scarlet's Walk

Al meer dan tien jaar is Tori Amos het rolmodel voor veel vrouwelijke singer-songwriters en ook voor veel vrouwen in het algemeen. Haar prachtige persoonlijke teksten spreken enorm aan en de intensiteit waarmee ze haar zieleroerselen vertolkt is, mede door haar indringende, soms neurotische, zang en pianospel, ongekend. Inmiddels klassieke albums als Little Earthquakes en Boys For Pele maakten van haar een icoon. Amos’ ongeremde intensiteit en haar ijzersterke eigen geluid waren niet te evenaren.

Lost in America

Bij een eerste luisterbeurt lijkt de intensiteit op Scarlet’s Walk gewoonweg te zijn verdwenen. De liedjes lijken te vlak en te niet-Tori Amos. Waar zich zij zich op Choir Girl Hotel en het cover-album Strange Little Girls nog overgeeft aan haar behoefte om zo nu en dan bijna demonisch te klinken laat zij nu haar muzikale en vocale gekte weg. En dat terwijl zij op Scarlet’s Walk rondreist door het meest waanzinnige land ter wereld: het Amerika van George W. Bush. “Can someone help me // I think I’m lost here // Lost in a place called America.”

Gematigde koerswijziging

Dus geen Caught A Lite Sneeze of Cornflake Girl op dit album en ook geen Happy Phantom of Hey Jupiter. Scarlet’s Walk staat vol met volwassen liedjes. De ruwe diamant is geslepen tot een glimmende edelsteen. En dat is even wennen, vooral voor de mensen die erg hielden van Amos’ ruwe kanten. Het is moeilijk om over zo’n briljant en invloedrijk oeuvre heen te stappen en zomaar deze nieuwe gematigde koerswijziging te accepteren.

Scarlet’s Walk is dan ook zonder meer een geïnspireerd album, dat vol staat met goede, pakkende liedjes. De kwaliteit van de eerste drie albums wordt echter nooit geëvenaard. Simpelweg omdat de Tori Amos die tien jaar geleden wereldberoemd werd, te ver naar de achtergrond is verdwenen. Die oude Tori was hét wonder dat iedereen kon betoveren. Dat lukt de nieuwe Tori, ondanks dit bescheiden meesterwerkje, niet. We weten dat ze tot meer in staat is.