Eigen rechter

Nicolas Cage (geboren als Nicholas Kim Coppola, neef van regisseur Francis Ford Coppola) geniet al ruim een kwart eeuw een grote schare fans. Met schijnbaar gemak scoort hij twee films per jaar en in 2011 mocht hij maar liefst vijf hoofdrollen op zijn curriculum schrijven. Boze tongen beweren dat zijn arbeidsdrift te maken heeft met zijn belastingschuld en exorbitante levensstijl. In Seeking Justice (salaris twaalf miljoen dollar) speelt hij een leraar die te maken krijgt met vigilantisme: een groep burgers rekent af met criminelen die de dans dreigen te ontspringen.

Wraakfilm

Het recht in eigen hand nemen, is ook het thema van Magnum Force (1973) waarin onorthodoxe politie-inspecteur Dirty Harry jacht maakt op motoragenten die zelf korte metten maken met geboefte wanneer de wet faalt. Met Death Wish (1974) maakt het grote publiek kennis met een burger die op rigoureuze wijze revanche neemt op de moordenaars van zijn vrouw. Onderweg schroomt hij niet om overig gespuis naar de andere wereld te helpen. Het genre wraakfilm is geboren.

In Seeking Justice krijgt Will Gerard (Nicolas Cage) ook te maken met types die maar al te graag de taak van rechter én executeur op zich willen nemen. Nadat zijn lieftallige echtgenote Laura (January Jones) bruut is mishandeld en verkracht, wordt Will in het ziekenhuis benaderd door een man die zich Simon noemt (Guy Pearce). Deze werpt zich op als wreker. Zijn organisatie zal de schuldige laten boeten, in ruil voor een gunst op een later tijdstip. Na enig aarzelen, stemt Will in. Een half jaar later wordt hij benaderd om deze man een wederdienst te bewijzen. Vanaf dat moment lopen de zaken anders dan gepland.

Charme

Onder de regie van Roger Donaldson (The Bank Job, 2008) weet Cage niet geheel te overtuigen. Serieuze pogingen om zich in te leven in een personage kun je de Hollywood-ster niet ontzeggen. Of hij nu in de huid kruipt van politieagent, gangster, Vietnam-veteraan, Elvis-imitator, engel, ambulancebroeder, autodief, alcoholist, familieman, schrijver, wapenhandelaar, schatzoeker, brandweerman, stuntrijder of gemaskerde held, bijna zonder uitzondering is zijn optreden vanuit dramatisch oogpunt beperkt en ‘over the top’. De gemiddelde acteur komt hier niet mee weg, maar de ‘overacting’ van Cage heeft vaak toch een bepaalde charme vanwege zijn aandoenlijke karakter.

Die eigenschap zie je deels terug in Seeking Justice. Nadat zijn vrouw is gemolesteerd, lukt het Cage helaas iets te weinig de pijn van een intens verscheurde man te tonen. Maar als geen ander kan hij een ernstige frons opzetten en emotie in de stem leggen. Het is echter wel spijtig dat de emoties tussen Will en Laura vóór en na het traumatische incident hetzelfde lijken. De onderlinge chemie is ver te zoeken in het script dat geen plaats biedt aan karakterontwikkeling en persoonlijke diepgang. Jammer dat Cage het niveau van Leaving Las Vegas (1995) en Adaptation. (2002) nooit meer haalt. Of is het gewoon pech dat hij louter films kiest waarin hij te weinig ruimte krijgt om zijn dramatische talent ten toon te spreiden?

Orkaan Katrina

Seeking Justice is een doorsnee thriller met wisselende spanningsbogen. Een geschiedenis die aanvangt tijdens het festival Mardi Grass in New Orleans enkele maanden na Katrina en zijn apotheose vindt in een door de orkaan verwoest winkelcentrum. Direct na het natuurgeweld wordt de gehavende stad geconfronteerd met plundering, verkrachting en moord. Burgerwachten schieten als paddenstoelen uit de grond. De film verzaakt jammerlijk de orkaan Katrina als achtergrond van het wraakverhaal te benutten. De beweegredenen en activiteiten van Simon en zijn bende zouden dan wellicht beter te begrijpen zijn.