Daredevil

Daredevil is dan wel blind, maar dit heeft al zijn andere waarnemingsvermogens verscherpt. Daarnaast beschikt hij over een soort innerlijke radar die hem als een zesde zintuig bijstaat in het gevecht tegen de Bad Guys. In dit spel moet Daredevil een flink aantal boeven in elkaar trimmen en regelmatig een stage-boss verslaan. We hebben hier dan ook, weinig origineel, met een ouderwetse beat ‘m up van doen. Nou kan dat best leuk uitvallen; Jackie Chan was bijvoorbeeld best een aardig spel.

Belediging

Het beeld ziet er al meteen bedroevend saai uit. Games als Mortal Kombat DA en Driver II hebben laten zien waartoe de GBA in staat is. Daredevil is opgebouwd uit een flink stel ondermaatse graphics, die eruit zien alsof ze uit de jaren 80 komen. Het is te vergelijken met bijvoorbeeld de hele oude versie van Spiderman op de PC, en dan ben ik nog heel positief. Dit kan dus echt niet meer, en is een belediging voor de capaciteiten van de GBA.

NES graphics

Het spel zelf is ook vrij weinig bijzonder. Daredevil doet zijn ding, maar veel meer dan meppen, klimmen en springen valt er niet te doen. De radar van Daredevil kan soms handig zijn om hinderlagen te doorzien, maar voegt niet zoveel aan het spel toe als de uitgever suggereert. Jammer, want in een karakter als Daredevil had best een hele leuke game gezeten. Nu moet de speler het doen met een spel van NES kwaliteit, behoorlijk achterhaald dus.

Conclusie

De conclusie zal u dus niet verrassen: Daredevil is zeer matig. Alleen verstokte Marvel-fans die alles van hun helden willen verzamelen, schieten hier mogelijk iets mee op. Gamers hebben alles wat dit spel biedt al vaker en veel beter gezien. Kan ik dan echt niets positiefs melden over dit spel? Nee, eigenlijk niet dus.