Herfstzon

Op zijn derde soloplaat maakt de singer-songwriter opnieuw een grootse indruk.

Op de website van Blaudzun lees je het volgende: ‘Singer-songwriter Blaudzun writes indie pop songs that through his remarkable voice and the haunting melodies get an almost ecstatic atmosphere.’ De beschrijving kan nauwelijks treffender. Zijn nieuwe album Heavy Flowers klinkt zoals zijn website belooft: bezield en meeslepend.

Herfstzon

De cd opent met het sterke Flame On My Head dat de luisteraar direct de sfeervolle wereld binnentrekt die zo kenmerkend is voor Blaudzun. Het is een lied vol verlangens waarin bijna elke zin begint met ‘I want’. Het hoge tempo in dit nummer staat model voor het hele album, dat een stuk sneller klinkt dat zijn eerdere werk.

Eén van de hoogtepunten is het titelnummer: een prachtig slepende ballade waarin Blaudzun zijn vocale kwaliteiten laat horen. In het fraai opgebouwde lied zingt hij over afscheid en vergankelijkheid. Een toepasselijk titelnummer voor een plaat die hij zelf als volgt omschrijft: ‘Het verval van een lichaam, van een cultuur, van een liefdesrelatie. Stiekem toch een beetje het einde der tijden, maar dan in de breedste zin van het woord. Dat wil niet zeggen dat Heavy Flowers een sombere plaat is, zeker niet voor mijn begrip. Thematisch gezien is het een mengeling van hoop en verval, maar zeker niet verdrietig. Herfstzon, zeg maar.’

Delicate sfeer
Behalve de titelsong maken vooral de uptemponummers Who Took The Wheel, Sunday Punch en het ingetogen Monday indruk; Blaudzun vindt hier een mooi evenwicht tussen aarzelende, onvaste zang en krachtige uithalen. Het album is op geen enkel zwak nummer te betrappen: elk lied heeft een specifieke kracht en tezamen creëren ze de delicate sfeer die op de website van de artiest zo nauwkeurig omschreven staat. Heavy Flowers is een prachtplaat die Blaudzun opnieuw veel roem en bewondering zal opleveren.