Overweldigend en dynamisch

Wanneer de iconische kale frontvrouw met haar kompanen het podium beklimt zit de sfeer er direct lekker in. De band trapt af met wat oudere bekende hitjes als ‘Swastikka’ en ‘Charlie’. De eerste track van de nieuwe plaat Wonderlustre is powerballad ‘Talk To Much’. Ondanks dat niemand het nog kent weet het nummer het publiek goed te bekoren. Als even later Skin haar inktzwarte Fender omhangt en ‘Ugly Boy’ inzet, is het publiek niet te houden. Er wordt zelfs luidkeels meegezongen met de eerste single, die sinds enkele weken uit is.

Het plezier waarmee de band speelt spat er vanaf. Zangeres Skin heeft energie voor tien en er vliegt regelmatig een microfoonstandaard door de lucht. Ook het publiek is niet veilig wanneer Skin af en toe haar fans bij de haren grijpt en teksten tegen ze zingt als: ‘my sweetest toy’. Het podium is echt te klein voor deze edgy vrouw: klassieker ‘Weak’ zingt ze voor het grootste deel terwijl ze balanceert op de schouders van het publiek.

Enthousiasme

Wonderlustre is in geen enkel opzicht een herhaling van wat de band in de jaren negentig maakte. Het is eerder een groei die Skunk Anansie laat horen. De nieuwe nummers zijn minder impulsief dan voorgaande, toch is het bekende dynamische geluid niet te missen. Tijdens het optreden laat het rustige ‘You Saved Me’ horen hoe veelzijdig Skins stem is: zacht en begeleidend. En dat terwijl de zangeres daarvoor acht nummers lang onvermoeibaar het podium over rende.

Voordat de band afscheidt neemt stelt Skin de bandleden voor, wat zich spontaan uit in een jamsessie van bandleden Ace, Cass en Mark. Als Skin echt een einde wil maken aan de showcase klinkt er luid protest vanuit de zaal. ‘And you?! We haven’t heard you!’ Wanneer de band terugkomt voor de eerste toegift kan het niet anders dan dat megahit ‘Hedonism’ wordt gespeeld. Een uitverkochte Melkweg zingt uit volle borst mee en een brede lach verschijnt op de gezichten van de bandleden.

Eigen identiteit
Skunk Anansie laat met het nieuwe album en tour zien dat ze nog altijd een overweldigend geluid met verwoede drums en riffs bezit. Dat gecombineerd met de krachtige betoverende vocalen van Skin zorgt voor een moderne plaat, zonder de identiteit te verliezen. Skunk Anansie rockt na tien jaar afwezigheid nog altijd.

De kersverse track ‘Feeling The Itch’ blijkt hekkensluiter van de avond. De band gaat helemaal los op het snoeiharde nummer en Skin flirt met het publiek. Twee meisjes beklimmen de bühne om te gaan stagediven, maar Skin laat ze hier niet zomaar mee wegkomen. Wanneer een van de meisjes wat treuzelt om te springen grijpt Skin haar zonder gène vol bij de billen. Om haar vervolgens met een grijns van het podium af te duwen. Met het hele podium weer voor zichzelf geeft de zangeres nog een laatste keer alles.