Voor herhaling vatbaar
De organisatie van het ZININ Festival heeft het qua programmering goed aangepakt. Naast lokale bands uit Utrecht en omgeving stond namelijk ook een van de meest opzienbarende festivalbands van het jaar op het programma: Kaizers Orchestra. Deze Noren waren samen met Kashmir uit buurland Denemarken op papier de toppers op het Utrechtse Smakkelaarsveld (vlak naast het station) en daarmee bedoeld om bezoekers te trekken. De overige bands waren echter zeker geen opvulling op de deze eerste editie van ZININ.
ZININ is een samenwerkingsproject tussen alle poppodia van Utrecht en werd georganiseerd door stichting Dwergpop, een collectief dat in 1993 begon met het organiseren van verschillende activiteiten op het gebied van de Utrechtse popcultuur. Dwergpop bedacht het concept van popmuziek in een grote huiskamer. Het zeer gezellig ingerichte festivalterrein moest een huiselijke sfeer oproepen, een sfeer die zich uitstekend leent voor het luisteren naar popmuziek. Aan de ene kant van het terrein kon je in strandstoelen naast de gracht hangen en aan de andere kant waren heuse sofa’s neergezet.
Stortbui
Helaas kreeg het festival, dat duidelijk rekening had gehouden met een heerlijk (na)zomerdag, te maken met net iets te kille temperaturen en een regendreiging, die ook nog eens overging in een stortbui rond een uur of zeven. Er was een behoorlijk aantal mensen op komen dagen, maar het festival leek lang niet uitverkocht. De mevrouw bij de garderobecaravan had de gehele dag niets te doen gehad terwijl er begroot was op een hele partij tassen. Jammer, want het festival was in essentie zeer de moeite waard.Utrecht vs Noorwegen
Met name het Utrechtse We vs Death wist op de vroege middag te verrassen. De band maakt het soort geluidscollages dat we gewend zijn van bijvoorbeeld Mogwai. Prachtige gitaarmelodieën doen je de ogen sluiten om weg te dromen. Ook de trompet van de frontman is een geweldige toevoeging aan het geheel. Een absoluut hoogtepunt.
Ook het optreden van Kaizers Orchestra stond erg vroeg op de middag gepland. De Noren lieten aan het begin van het jaar het Eurosonic publiek verdwaasd achter en waren een van de grote verrassingen op Lowlands. Met hun album Ompa Til Du Dør (Ompa ‘Til You Die) vestigden zij zich in de lijst met absolute toppers van 2003. ZININ deed zeer goede zaken door deze band te programmeren en Kaizers Orchestra deed goed zaken door een energieke, bruisende, anarchistische, kortweg briljante show neer te zetten. Vol met theater, complete waanzin en gemep op olievaten. De ultieme festivalband en het hoogtepunt van ZININ. Het was overigens ook hilarisch om te zien hoe twee stomdronken bezoekers een gestolen olievat op het perron van Utrecht Centraal probeerden te krijgen, maar dat terzijde.
Utrecht vs Denemarken
Verder waren er de relaxte geluiden van Solah Juice en de prachtige gitaarliedjes van John Cunningham, die jammer genoeg moest opbotsen tegen een veel te luidruchtig publiek. Perkin speelde mooie popliedjes en zette een overtuigende show neer met zanger J Perkin als stralend middelpunt. J Perkin is jaren actief geweest als solo-artiest alvorens deze band op te richten. Mooi en subtiel. Iets wat je zeker niet kunt zeggen van Flipo Mancini, die een grote bak gitaargeluid over het publiek uitstortte. Flipo Mancini werd gevolgd door een optreden van de Amersfoortse punkband Five Years Later, die toch wel erg standaard punkpop produceerde. Verder deden, ondanks de regen, the Mighty Mashed Potatoes het best goed. Ook de R&B en Hip Hop van Illicit kon op veel bijval rekenen.Kashmir, die andere publiekstrekker, speelde een zeer degelijke show met vooral veel werk van het dit jaar verschenen Zitilites. Zanger Kasper Eistrup en de zijnen wisten geregeld kippenvel op te roepen en daar was het publiek overduidelijk zeer dankbaar voor. Ook Kashmir maakte de hoge verwachtingen waar, doch niet zo overtuigend als Kaizers Orchestra dat deed. De poprock van het Utrechtse Taxi to the Ocean leek hier en daar wel erg veel op Counting Crows, verder waren de toehoorders wel enthousiast.
Juiste snaar
Opvallend is dat er nog zoveel publiek was aan het eind van de dag. Blijkbaar heeft ZININ de juiste snaar geraakt met het huiskamerprincipe. Of misschien was de programmering gewoon erg aantrekkelijk. Waarom zou je bands als Kashmir en Kaizers Orchestra ook laten schieten voor tien euro. Nee, ZININ heeft een belangrijke eerste editie achter de rug met misschien wat tegenvallende bezoekersaantallen en en niet erg goed weer, maar wel met blije gezichten van de bezoekers en een prima concept. Dit vraagt om een tweede editie met wat meer mensen en natuurlijk met wat meer zon.