Richard Ashcroft in de Melkweg - Herboren zanger laat boze geesten achter zich

‘Muziek helpt het beste tegen depressie.’ Aldus

Zou Ashcroft in de Here zijn? Op de nieuwe song en opener van het concert ‘Are You Ready’ zingt hij over ‘Him’ die terugkomt op aarde en bij wie ‘sinners’ een kans hebben, om even later onomwonden de naam van ‘Jesus’ aan te roepen. De gedreven zanger heeft zelden zo optimistisch geklonken als in deze opwekkende song. Als het nummer na stevige rock licks op gitaar is besloten, roept hij uit: ‘I’m born again’, tevens titel van het volgende lied. Het nieuwe album heet Redemption, ook al zo’n signaal. Bekeerlingen zijn doorgaans zeer fanatiek, maar de zanger lijkt alleen maar gelukkig, hij heeft kennelijk niet de neiging om te gaan preken. Later op de avond zal hij als vanouds een geurige joint opsteken, zo kennen de mensen hem weer. Ashcroft lijkt trouwens altijd wel wat met godsdienst te hebben gehad, in 1998 zong hij al: ‘God knows you’re lonely souls’, een regel die vanavond ook voorbijkomt.

Uitstraling

De nummers wijken live niet veel af van de plaat, sommige krijgen een versnelling in de huidige uitvoering, andere juist een vertraging. Hier en daar zijn enkele tekstfragmenten toegevoegd. Het grote verschil vormt de aanwezigheid van een frontman met een grote dosis charisma. Hij vult met zijn tengere lijf de hele zaal. Veel ruimte is er voor sologitarist Steve Wyreman, die rock-achtig klinkt met veel gegier en wah wah, maar te clichématig overkomt om echt te kunnen onderscheiden. Richard Ashcroft zelf is uitstekend bij stem en is overtuigend in zijn kracht, van de breekbaarheid die hem toch ook kenmerkt is weinig te merken. Hier staat iemand die weet wat hij doet en weet wat hij wil. De scherpe omtrek van zijn stem geeft de zang een doordringendheid mee die rechtstreeks het hart van de luisteraar treft.

~
Hitnummer ‘A Song for the Lovers’ is in de Melkweg een wat rappere versie dan de studio-opname. Mooi is dat de song eindigt met Ashcroft solo op akoestische gitaar, waarbij hij benadrukt dat het een lied voor de ‘lovers’ is en niet voor de ‘haters’. ‘Music is Power’, vol en krachtig ingezet, kent verstilling en rust met een subtiele gitaarsolo, waarna het geluid aanzwelt en in volle heftigheid abrupt afbreekt. De band speelt veel nieuwe nummers van het in juli te verschijnen album. ‘Let My Soul Rest’ bijvoorbeeld, en ook ‘How Deep Is Your Mind’ is er zo een, een stevig stuk met een bluesrock-achtige riff. ‘Lucky Man’, met Ashcroft wederom op akoestische gitaar, wordt luidkeels meegezongen door het publiek. Als hij een onbekende ballad inzet, wordt het ineens erg druk bij de bar. ‘Glory Halleluja’, klinkt het maar weer eens.

Blijdschap

Of het nu door de Heer komt of iets of iemand anders, de zanger lijkt inderdaad opnieuw geboren te zijn. Zijn opgewektheid is opmerkelijk voor iemand die toch tegen duistere demonen heeft moeten vechten. Zijn danspassen op het podium lijken niet een pose, maar een oprechte uiting van vreugde. Het concert eindigt heel bevredigend met ‘Break the Night with Colours’, dat bijna tot ontploffing komt. Ashcroft bedankt het publiek uitvoerig en eindigt met de woorden van Sly and the Family Stone: ‘Thank you for letting me be myself again.’ Graag gedaan, Richard.