Muziek / Album

Goedmakende hooliganhouse

recensie: Audio Bullys - Higher Than The Eiffel

Moest Audio Bullys nog wel een nieuwe plaat uitbrengen? Na de briljante debuutplaat Ego Wars kreeg Audio Bullys niets dan lof en werd het Britse duo tot een van de beste nieuwe dance-acts gekroond. Het vervolg Generation werd een stuk minder goed ontvangen. Het was even wachten voor de fans, maar vijf jaar later is er het nieuwe album: Higher Than The Eiffel.

Generation werd een stuk minder goed ontvangen. Het was even wachten voor de fans, maar vijf jaar later is er het nieuwe album: Higher Than The Eiffel.

Generation werd slecht ontvangen door het publiek en Audio Bullys gaf al snel platenmaatschappij Virgin de schuld. Het Britse electro-duo vond dat ze te weinig tijd kreeg en dat Virgin geen verstand had van het promoten van house. De Audio Bullys namen zich voor minder te luisteren naar het label en hun eigen koers te varen op het nieuwe album.

Al in het eerste nummer ‘Drums (On With The Story)’ komt het bekende geluid van Audio Bullys naar voren: stevige elektronische beats met rap en zang in een sterk Engels accent. Dit keer alleen meer instrumentaal, wat de opening verrassend maakt. Het nummer laat in het begin de rustige kant van het duo horen, zoals in de hit ‘I’m in Love’ uit 2005, met een harp en de soms wat ongeïnteresseerd overkomende zang. Het vervolg van het nummer is straffer met een steviger beat.

Hooliganhouse

~

De tweede track van het album, ‘Only Man’, dient tevens als gratis te downloaden eerste single. Op dit nummer laten de Bullys horen dat ze nog altijd onder het kopje hooliganhouse kunnen worden geschaard, hoewel dit geluid op het album sterk is afgezwakt.

Hier en daar op Higher Than The Eiffel zijn een paar leuke stevige nummers te vinden, zoals een cover van Led Zeppelins ‘Kiss The Sky’. Maar het album kent ook een groot aantal rustigere nummers. Hierbij wordt de zang van Simon Franks op den duur eentonig, wat tegen gaat staan, zoals in ‘Draggin Me Down’.

Hoewel Ego Wars inmiddels een wat gedateerd album is, laat het de Audio Bullys nog altijd in zijn ruwste vorm zien. Deze kant is in een paar goede tracks op het album te horen, zoals ‘Shotgun’. Een uptempo nummer dat enigszins te vergelijken is met de hit ‘Shot You Down’, alleen nu zonder sample van Nancy Sinatra, maar met het bekende schot dat wordt gelost.

Goedmakertje
Higher Than The Eiffel moet volgens Audio Bullys het tegenvallende succes van Generation rechttrekken. Het duo heeft het geluid enigszins vernieuwd en eigentijdser gemaakt en dat maakt het album verfrissend.

De Audio Bullys hebben niets te verliezen en maakten daarom het album in eerste instantie voor hun vrienden. De uitkomst is catchy met een paar goede tracks, maar de houdbaarheid van Audio Bullys lijkt beperkt. Higher Than The Eiffel is een plaat die een stuk beter in het gehoor ligt dan zijn voorganger, maar het niet haalt bij debuutplaat Ego Wars.

Tourdata:
15 april 2010 Melkweg, Amsterdam
16 april 2010 Tivoli, Utrecht