Gedurfd, pakkend, verrassend en intiem

Leine vertelde 8WEEKLY vorig jaar al, na haar optreden in de

Het is gedurfd om iets totaal anders te doen dan hetgeen waarvoor je als singer-songwriter zo bejubeld wordt. Leine oogstte zoveel goede kritieken met haar debuutalbum Truth Be Told dat de meeste andere artiesten in haar plaats onmiddellijk aan het werk zouden gaan voor een opvolger. Maar zo zit ze niet in elkaar; ze is eigenzinnig, niet commercieel gedreven en schuwt het experiment niet. ‘Ik vond het een hele uitdaging om uit de hele stapel werk van Ingmar Heytze iets samen te stellen.’

Leine bewonderde de stadsdichter Ingmar Heytze al geruime tijd. Het was dan ook een grote wens iets doen met zijn gedichten. Het is met de fobie van Heytze, reisvrees, echter lastig om door het land te trekken. ‘We treffen elkaar op 1 april in Utrecht, dan komt hij naar mijn show.’ Tijdens andere optredens moeten we het doen met opgenomen beelden en geluiden van Heytze ‘elders in de wereld’. Middels film en foto’s spreekt hij tot het publiek.

Afwisseling

Leine treed op met

Heytze doet zijn intrede op het doek achter het podium met een verhaal over de verpersoonlijking van ‘retour afzender’. De start van een verhaal van brieven, dat als een rode draad door de show zal gaan. Achter uit de zaal komen de medespelers spelend op melodica’s naar voren, terwijl Leine – ook op melodica – hen als het ware bij zich roept. Daarna speelt ze met haar begeleiders diverse bewerkingen van gedichten van Heytze. Soms uitbundig uitgevoerd als een band met stevige drumslagen, bas, tuba en piano. Maar ook vaak ingetogen met een begeleiding op gitaar, ukelele en percussie, typemachine en bas. De typemachine wordt gebruikt om ritmisch een brief te typen. Het ritme is onderdeel van de muziek waarbij de brief het onderwerp van het nummer is.

Eigen liedjes van Leine brengen afwisseling, zoals ‘Eendagsvlieg’, dat prima past in het spectrum van de show. Het is een breekbaar liedje, dat verhaalt over het verlangen naar het begin van het leven van de eendagsvlieg, de ochtend, en het verlangen naar de dag van morgen, die er niet zal zijn. Als beeldspraak toepasbaar op zovele situaties.

Geslaagde symbiose

‘Vandaag is het niet zo druk, de vorige voorstelling hadden we zo’n honderdvijfenzestig bezoekers en dat is mooi voor een voorstelling als deze.’ In de kleine zaal van Chassé zijn het zo’n vijfendertig bezoekers die de weg hebben gevonden naar dit optreden.

Op doorreis en toch steeds anders. Foto’s van de reis naar het optreden worden verwerkt in de projecties, zodat de theaterbezoeker zijn eigen stad herkent. De show is steeds anders en toch hetzelfde van opbouw. Leine laat ons getuige zijn van een gedurfde stap in haar carrière. Want wat komt hierna? ‘Ik heb de zomer vrij gepland om te werken aan nieuwe, Engelse liedjes, voor een nieuw album. Daarnaast zal ik optreden met strijkorkest Zapp, dat zou je ook moet komen beluisteren als we in de buurt zijn. Gewoon strijkers en ik samen, een apart geluid.’

De show Elders in de wereld is een geslaagde symbiose van muziek, poëzie, theater, film en beeldkunst. Leine is erin geslaagd om alle elementen samen te pakken in een ruim een uur durende, boeiende show, die de bezoekers zal achterlaten met een ervaring waar ze zeker nog even over zullen napraten. Voor iedereen die zijn nieuwsgierigheid nu voelt kriebelen kan maar één advies gelden: ga het zien voor het voorbij is. Dit is niet vast te leggen op cd, dvd of film. Dit is een voorstelling die je moet beleven door haar muziek, haar beelden en geluiden, haar bewegingen en projecties. Het samenspel van alle elementen en de wisselende afstand van de spelers tot het publiek geven een intieme sfeer. De samenwerking tussen stadsdichter Ingmar Heytze en multitalent Leine is een zeer geslaagd experiment.