Toeristische route om alleen maar te genieten!

 

8WEEKLY sprak Poels in Broekhuizenvorst, Noord-Limburg, in een prachtige boerderij. Het decor voor zes intieme optredens in maart, waarvan de voorverkoop zaterdag 12 december via www.herbergdetroost.nl start.

Elke dag iets maken

‘Ik vind het belangrijk mezelf iets ten doel te stellen, dat ik iets maak en de dag erna weer opsta en terugkijk naar wat ik gemaakt heb. Dat kan slechts een aanzet zijn tot een schilderij of een tekst, als ik maar iets maak. Het lijken misschien veel verschillende dingen: het theater, de gedichten, Rowwen Hèze, dit project, maar ik wissel het af. Als dit achter de rug is, ga ik weer schilderen en daarna ga ik een nieuwe cd met Rowwen Hèze maken. Als je erin zit, valt het mee, door die afwisseling.’

‘Uiteindelijk leken de gedichten qua vorm toch weer op songteksten en zo ontstond het idee om ze op muziek te zetten. Ik sprak erover met Tren (van Enckevort) en we hadden het erover om ze op cd te zetten. Ik kwam via Mo Jones, die met ons de theatertournee deed, in contact met Skinnie, zijn broer. Beiden schreven ze een aantal  melodieën bij de gedichten. Met name Skinnie ging als een speer. Ik stuurde hem teksten en hij kwam razendsnel met mooie liedjes.’

‘Zelf werk ik normaal anders. Ik werk vanuit de melodie. Nu moest het andersom, maar mijn eerste poging paste precies. Dat was er al eentje! Het ging gemakkelijker dan ik dacht. Hoewel ik toegeef dat ik bij een enkel gedicht wel een beetje heb moeten schuiven met de woorden. Normaal maak ik de tekst kloppend op de melodie. Nu dus niet. Een andere manier van werken die ook andere liedjes oplevert, omdat ik gedwongen werd andere oplossingen te zoeken.’

Weg van de snelweg
‘Langs de weg staat voor de afslag, de toeristische route. Met Rowwen Hèze zitten we steeds op die tweebaansweg: het is doorgaan, doorgaan.  Nu kan ik ook eens in de berm kijken  wat daar bloeit en kruipt.’

‘Tren deed de productie. Niet omdat hij bij me in de band zit, maar Tren is voor mij dé producer van dit moment. Hij behapt alles, overziet alles en zorgt dat alles afkomt. Zonder wanklank. Bovendien hebben hij en Mike Manders die de plaat gemixt heeft gouden oortjes.’

Jack Poels gaf de gedichten uit als los boekje bij een gelimiteerde oplage van de cd.  Dat is spannend, want daarmee leg je je kaarten op tafel.

‘Misschien vindt de kunstenaar mijn schilderijen geen kunst en de dichter het geen gedicht, maar wat moet ik dan, het laten? Tuurlijk zijn er pretenties, anders kan ik niks meer doen, maar nooit te veel. Gelukkig heb ik altijd een thermische beveiliging die voorkomt dat mijn woorden oververhit raken. Daar hoef ik  niet eens bij na te denken.’

Oeit wer ik schriever dan bin ik noeit mier allien
‘Toch een Limburgse zin, maar hij paste té mooi. Het Engels (van homecoming queen) rijmde op het Limburgs. Toen ik met het gedicht bezig was, zag ik een film of gebeurde er iets waardoor ik over eenzaamheid nadacht. Het leuke van gedichten maken vind ik dat je dingen die je meemaakt weer kan gebruiken in je gedicht.’

‘Ik herinner me mijn eerste opstel op de Grafische School. Dat was een fijn houvast. Ik dacht: dát heb ik dan in ieder geval. Wat er ook gebeurt, dat heb ik altijd.  Al duwen ze me in de gevangenis, ik kan altijd dingen verzinnen. Herberg de Troost is voor mij die eigen wereld in je hoofd die je in woorden schept. Dat vind ik fijn om dat onder één noemer te brengen en dat vorm te geven. In dit geval in een echte herberg.’

‘Die concerten in maart moeten Limburgs zijn, met eten en drinken en een waard die een liedje meezingt, verweven in het geheel. Een verhalenverteller misschien. Het herbergidee inderdaad,  een herberg met gasten.’

‘Dit project is niet spannend. Het is alleen maar leuk. Het moet genieten zijn, of “moeten“…: het ís genieten! Muziek is aangenaam, begrijp me niet verkeerd, maar alles eromheen is niet altíjd genieten. Dit wel. Sterker nog, als ik hier niet meer van geniet, dan kan ik me beter met mijn schilderijen opsluiten in mijn atelier.’

Lees ook de recensie van de cd Langs de weg.