Mooi stuk levert prachtige vertolking van romantische liederen

De voorstelling opent meteen goed. In het schemerdonker begint de band, bestaande uit een harpenist, cellist en saxofonist te spelen. In het halfduister kan men niet anders dan genieten van het prachtige lied waarmee Marieke Koster en Henk Zwart aanvangen. Het is vaker gezegd dat muziek alle taal overstijgt en dat lijkt met deze muziektheatervoorstelling opnieuw bevestigd.

Passievolle verhouding

Wij volgen de turbulente verhouding van een man en een vrouw die de bekende pieken en dalen van een relatie meemaken. Deze verhaallijn wordt zo soepel neergezet dat het onmogelijk is om niet opgezogen te worden in het verhaal. Er wordt niet gesproken in dit stuk. Toch zijn alle emoties duidelijk voelbaar; lust, onverschilligheid en afkeer worden door het spel tussen Koster en Zwart haast tastbaar. Op het moment dat de vrouw de eerste keer de nacht doorbrengt bij haar nieuwe geliefde, lopen we samen met haar op wolken naar de badkamer om nog even snel de tanden te poetsen voordat haar minnaar wakker wordt. De herkenbaarheid van deze situatie zorgt voor veel gegrinnik in de zaal. Niet lang hierna zal het stel bij elkaar intrekken.

Inventief decor

De mise-en-scène is behoorlijk inventief. Twee lange roosters worden heen en weer verschoven om scheidingen op het toneel aan te brengen, stukken woonkamer zoals plankjes en foto’s van keukenkastjes worden in wisselende samenstelling aan de roosters bevestigd en naar gelang het uitkomt verhangen of zelfs verwijderd. De spelers benutten de gehele ruimte in hun spel, wat het stuk zeer levendig maakt. De kleding van de acteurs is mooi op elkaar afgestemd. Beiden dragen een soort vlezige, roze kleding. De weke kleur doet denken aan baby’s en daardoor aan hun afhankelijkheid van zorgzaamheid en liefde om te overleven. Wellicht een referentie aan de eerste geliefden Adam en Eva die als pasgeborenen in een relatie stapten en alles voor het eerst meemaakten.

Geslaagde groepsdynamiek

Ook de band speelt toneel. Op het moment dat het koppel ruzie heeft met elkaar moet de cellist het niet wagen om nog een toon te spelen want het is duidelijk dat Koster haar elk moment in de haren kan vliegen. En wanneer het gelukkige stel besluit te gaan samenwonen worden de muzikanten prompt naar de zijlijnen verplaatst. De dynamiek tussen de band en de acteurs levert een subtiele en zeer vermakelijke bijdrage aan het geheel.

Goede opvoering

De teksten van Schubert en Schumann sluiten aan bij de gebeurtenissen op het toneel, maar ook als je geen Duits verstaat komt duidelijk naar voren wat er op dat moment gaande is tussen het paar. Het acteerwerk van beide acteurs is overtuigend, vaak zeer lichamelijk, ook terwijl zij zingen. De intimiteit tussen de protagonisten blijft het hele stuk lang gewaarborgd. En dan de muziek: de liederen worden vol overtuiging gezongen en dankzij de samenstelling van de muzikanten krijgen deze op momenten haast een jazzy geluid. Zwoel en op sommige momenten zeer heftig. Jij Verlaat Mij Voordat Ik Jou Verlaat biedt een uitstekende gelegenheid om de liederen van twee beroemde componisten vertaald te horen en te zien naar onze tijd.

Te zien tot en met 26 maart.