The Long Blondes

In 2006 debuteerde The Long Blondes, een gemengd vijftal uit Sheffield, met Someone to Drive You Home. De singles Once and Never Again en Giddy Stratopheres bereikten in het Verenigd Koninkrijk respectievelijk plaats 30 en 37 in de hitlijsten, maar de nummers deden het veel beter in het clubcircuit. De groep is na lang en intensief toeren terug met de opvolger van Someone to Drive You Home. “Couples” (de aanhalings-Een voorbeeld van zo’n poppy meezinger is Here Comes the Serious Bit. Het nummer duurt amper drie minuten en bestaat voornamelijk uit een couplet dat eigenlijk een herhaling is van de titelwoorden, die op een uitbundige manier door Jackson en gitariste Emma Chaplin in de microfoon gegild worden. Dit gaat goed samen met het snelle tempo en de voorspelbare melodielijn van het nummers. Een ander voorbeeld is I Liked the Boys, dat nog niet eens twee minuten duurt. Ook hier wordt snel een catchy refrein ingezet en vaak herhaald. Jacksons stem is vaker bewerkt door de vocoder dan op Here Comes the Serious Bit en er zijn meer quasi-sexy hijggeluidjes van de dames te horen. Desalniettemin, dansbaarheid alom!

Bring on the drama!
~

De band is niet zozeer muzikaal veranderd, maar heeft iets meer ruimte gemaakt voor het onconventionele; het typerende geluid van de groep is echter altijd terug te horen. Zo heeft de synthesizer op deze plaat bijvoorbeeld een prominentere rol gekregen. De dames en heren maken dan ook met openingsnummer Century, tevens de eerste single, meteen duidelijk dat de lijn van het debuutalbum niet klakkeloos wordt herhaald. De onheilspellende donkere synthesizergeluiden van het intro en de stem van Jackson die moeiteloos van falset omschakelt naar haar natuurlijke alttonen zorgen voor een beklemmend gevoel. Hier is geen sprake van een vrolijk dansnummer. Wie goed naar het nummer luistert, zal niet ontgaan dat de band hier afwijkt van het gebruikelijke thema (klein en groot persoonlijk leed) maar de problematiek van de Koude Oorlog oprakelt.

Een ander voorbeeld van een nummer in nieuwe stijl is het dramatische Nostalgia. De eenvoudige pianomelodie, het langzame ritme en het sporadisch terugkerende synthesizerpiepje vormen de achtergrond voor het hartstochtelijke verhaal dat Kate Jackson te vertellen heeft. Als ze zingt over de toekomst van haar relatie ontroert ze door te verkondigen: “I want to move into the future with you“. Dit is bijna een tearjerker, maar dan in een donker en melodramatisch jasje.

Nieuwe stijl

Het is maar goed dat “Couples” voor zo’n groot deel uit nummers in de ‘The Long Blondes-nieuwe stijl’ bestaat, want het zijn de minder conventionele nummers die dit album de moeite waard maken. Af en toe een lekker electro-dansnummer ertussen is natuurlijk geen enkel probleem; deze nummers blijven typerend voor de stijl van de band. Maar het zullen onder andere Century, Nostalgia en Round the Hairpin zijn die je dit album opnieuw zullen doen luisteren.