Eels

Begin dit jaar zijn twee releases van de Amerikaanse band Eels uitgekomen; Meet the eels en de hier besproken Useless Trinkets. De eerste is een cd met hoogtepunten inclusief een dvd met twaalf clips. Useless Trinkets is een verzameling van b-sides, soundtracks, rarities en een aantal niet eerdere uitgebrachte nummers op twee cd’s. Bijgevoegd is een dvd met zes nummers van het optreden van Eels op Lollapalooza in 2006.

Wisselend geluid en niveau

Op Useless Trinkets krijgen we een vijftigtal (50!) nummers te horen met een nogal wisselend geluid en niveau. Een groot deel van de nummers zijn tracks die eerder hun weg vonden als b-kantje van een single. Nummers als Fucker en Dog’s Life zijn geweldig en hadden niet misstaan op een van de reguliere Eels albums. Naast deze b-sides treffen we op Useless Trinkets een groot aantal live nummers aan. De akoestische, tijdens de BBC-sessies opgenomen nummers zijn door hun subtiele karakter een waar genot. Ook zijn er op de dubbelaar een aantal covers te vinden, waarvan Can’t Help Falling In Love, een prachtige gevoelige cover van Elvis, een prachtig voorbeeld is.

Naast deze grote schat aan pareltjes treffen we ook een aantal twijfelachtige nummers aan. Zo is van een aantal nummers een alternatieve versie te horen welke niet in elk geval de moeite blijkt te zijn. Souljacker part 1, bijvoorbeeld, is omgevormd tot een irritant en sloom nummer. Ook de remix van Novocaine For The Soul door Moog Cookbook is grenzeloos vervelend. Een elektronische, robotachtige verkrachting van een prachtig nummer.

Experimenteren

Als deze verzamelaar iets aantoont is het wel het experimentele karakter van Eels. Want boven alles blijkt wel dat E het experiment niet schuwt. Al is het resultaat af en toe ‘oneelswaardig’, waardering kan ik er altijd voor vinden. Het experimentele karakter blijkt ook uit de dvd. Hierop vinden we zes nummers live gespeeld op Lollapalooza 2006. In overalls gehesen bewijst de groep live zeer zeker de moeite waard te zijn. De nummers worden overtuigend op het publiek afgevuurd.

Vijftig nummers is misschien wat lang om aan te tonen dat het meeste materiaal van Eels de moeite waard is. Toch ben ik van mening dat het aanschaffen van Useless Trinkets zeer zeker het geld waard is. Wellicht minder voor diegenen die onbekend zijn met het werk van Eels, voor hen zal dit werk misschien te experimenteel zijn.