De veelzijdigheid van Eels

Begin 2008 kwamen twee releases van de Amerikaanse band eels uit: Useless Trinkets en de hier besproken Meet the eels. De eerste is een verzameling b-sides en rarities. Meet the eels is een collectie van de 24 hoogtepunten van eels. Bijgevoegd is een dvd met twaalf clips van de band.

E + E + E = Eels

De band Eels kent slechts één constante factor: E. Deze prettig gestoorde man, ooit geboren als Marc Oliver Everet, kreeg bijna direct vanaf zijn geboorte een gitaar, een piano en een microfoon in zijn handen gedrukt en heeft deze sindsdien niet meer losgelaten. In 1992 en 1993 komt hij met twee solo-releases alvorens hij met drummer Butch en bassist Tommy Eels opricht. In 1996 komt het debuut met het tot popklassieker uitgegroeide Beautiful Freak. Het eerste album is vrij poppy en borduurt voort op de singer-songwriterachtige soloplaten van E.

Ieder daaropvolgend album heeft een ander, ‘eigen’ geluid. Weinig bands weten zichzelf zo van een andere kant te laten zien als Eels. Het tweede album, Electro-shock blues, is emotioneel zwaarder en er wordt meer gebruik gemaakt van elektronica. Op Daisies of the galaxy uit 2000 worden klassieke instrumenten als trompet en violen aan het intrumentarium toegevoegd. Het volgende album Souljacker (2001) is qua geluid steviger, een echte rockplaat. In 2003 volgt Shootenanny! een up-tempo popalbum welke in een paar dagen werd opgenomen als tussendoortje van het in 2005 verschenen dubbelalbum Blinking Lights. Aan dit laatste album werkte E zeven jaar en laat een band in topvorm horen met perfect afgewerkte nummers.

E does Missy

De veelzijdigheid van Eels wordt op Meet the eels benadrukt door de Missy Elliot-cover Get Ur Freak On. Dit normaal gesproken matige nummer wordt in een Eels-jasje zelfs enigszins verteerbaar. De diversiteit van Eels zit ‘m ook in het feit dat de bezetting rondom E haast geen album hetzelfde is. Voor elk album laat de frontman zich omringen door andere en vaak ook een ander soort muzikanten. Op een verzamelalbum als deze komt deze diversiteit duidelijk naar boven.

De lichte gestoordheid van E is goed terug te zien op de dvd. Twaalf clips welke stuk voor stuk als vaag en apart te bestempelen zijn. In Saturday Morning zien we E pannenkoeken bakken en verkopen, in Rags to Rags zien we de band in een reeks home video’s en in Last Stop: This Town zien we een wortel in E veranderen. Geen gebrek aan zelfspot en altijd excentriek.

Topact

Meet the eels geeft een goed overzicht van twaalf jaar Eels. Alle albums zijn vertegenwoordigd met een aantal nummers. Voor mij bewijst deze cd wat een topact Eels toch eigenlijk is. In twaalf jaar tijd weet Eels zich constant te vernieuwen zonder een slecht album de wereld in te sturen. Meet the eels is een prima startpunt om het werk van Eels te ontdekken. Voor de doorgewinterde fan is de dvd hetgeen dat dit album de moeite waard maakt. Aardig detail zijn de ontstaansverhalen van alle nummers in het uitgebreide boekje.