Aantrekkelijk maar repetitief
Hij is de nieuwste personificatie van het al bijna klassieke MySpace verhaal. Jonge Schot (1984) kan door een ongebruikelijke schildklierziekte niet meer naar school en gaat maar muziek maken met zijn computer. Hij denkt het te gaan maken en verhuist naar Londen. Teleurgesteld en blut keert hij een jaar later terug naar zijn geboortestad Dumfries in Schotland. Hij gaat weer werken als vakkenvuller in de Marks & Spencers, maar blijft muziek maken. Uit verveling neemt hij ook maar een account bij MySpace. Daarmee vindt hij fans, een ingang bij EMI en een manager. In 2006 zijn de platencontracten een feit. Hij representeert de droom van velen. Hij is te horen op zijn debuutalbum I Created Disco dat begin 2008 de Europese markt zal bestormen. Hij is Calvin Harris.
Zijn met elektronische discodance gevulde I Created Disco kwam begin zomer 2007 al uit in het Verenigd Koninkrijk, samen met een aantal singletjes. En niet zonder succes. Zowel de singles Acceptable in the 80’s en The Girls als het album zelf bereikten een plekje in de Britse Top 10. Zal Calvin Harris in het vaste land van Europa net zoveel succes boeken? Daar twijfel ik geen seconde aan.
Disco
In zijn biografie beweert Calvin dat hij de disco opnieuw heeft uitgevonden, al is het met een blik door een zogenaamde ‘ruimte bril’. Hij noemt talloze invloeden: van Prince en Jamiroquai, via dansbare R&B, langs pure Britpop tot aan Britse dance. Anderen noemen hedendaagse sensaties als de Klaxons, New Young Pony Club en Simian Mobile Disco als vergelijkingsmateriaal. Maar als dat je niks zegt, kun je je ook gewoon Beck die met een oude Nintendo 8-bit alleen wordt gelaten voorstellen.
Want wie van de kinderen van de jaren tachtig kan zich de geluiden van de computerspelletjes uit die tijd niet herinneren? Een van de beste nummers op het album, Acceptable in the 80’s, is dan ook speciaal bedoeld als lijflied voor de 8-bit generatie uit de jaren tachtig. Ikzelf heb een Nintendospel met exact dezelfde samples, het is onmogelijk om daar niet vrolijk van te worden. Of je nu luistert naar het computergeknutselde album of naar de band op het podium, Harris’ nummers werken als een soort medicijn tegen chagrijn en grauwheid. Bij het horen van zijn muziek moet je wel glimlachen en bewegen.
Charismatisch en mysterieus
De onzettende aanstekelijkheid van Calvin Harris komt niet alleen door zijn tot dansen en lachen dwingende muziek. Zijn charismatische (jong, grappig, niet onaantrekkelijk) persoonlijkheid en het vleugje mysterie dat om hem heen hangt helpen zeker mee. Wat moet je bijvoorbeeld met de zin onderaan zijn biografie: “Calvin Harris heeft slechts een deel hiervan uit z’n duim gezogen.” Zo iemand als Calvin dwingt het op een speelse manier af om de ruimte te krijgen zijn ei overal op zijn eigen manier kwijt te kunnen en mogen.
Er valt echter weldegelijk het een en ander af te dingen op zowel zijn persoon als zijn muziek. Een te veel aan charisma, grappige uitspraken en mysterie kan immers snel tot arrogantie leiden. Wie denkt dat jochie van 23 eigenlijk wel wie hij is? Ook zijn teksten zijn eventjes grappig, maar verre van bijzonder. Na een paar keer luisteren gaat zijn zoektocht naar eindeloze synoniemen en herhalingen van hetzelfde tekstuele trucje al snel vervelen. Bijvoorbeeld de ‘I-You-We‘-truc toegepast in onder andere The Industry (I am in the industry, you are in the industry, we are in the industry, this is the industry). Maar het blijft natuurlijk dansmuziek, het gaat vooral om de muziek en die is onontkoombaar infectueus.
Eendagsvlieg?
Ondanks alles blijft succes en geluk op Calvins pad komen. Zo werd hij gevraagd voor enkele nummers van Kylie Minogue (te horen op haar nieuwe album ‘X’) en werkte hij samen met Sophie-Ellis Bextor voor haar aanstaande ‘Greatest Hits’ album. In dat soort samenwerkingsverbanden zit dan ook een mogelijk grote toekomst voor hem. Hij wil nu echter eerst toeren en een tweede album maken. Zelf denk ik dat zijn debuutalbum enorm populair wordt, maar dat hij dat succes niet meer zal kunnen evenaren. Simpelweg omdat de nieuwigheid er voor het publiek snel af zal zijn. Ik verwacht wel dat deze sympathieke Brit ons als co-writer en producer nog vele hits van supersterren zal voorschotelen.