Katharsis door het grote gebaar
Toneelgroep Amsterdam brengt het komend jaar Rouw siert Electra als onderdeel van een serie van vier Topstukken in tien grote theaters door het land. De andere drie stukken zijn: De Graaf van Monte Cristo (Het Nationale Toneel),
Alexander (Het Toneel Speelt) en Platonov (het Ro Theater). Met een groot gebaar van heftige emoties, royaal stemvolume en grote videobeelden weet Toneelgroep Amsterdam de toeschouwer in dit psychologische drama al of niet te boeien.
“Jij bent vijf jaar ouder dan Adam en over een paar jaar ben je een oud, verlopen wijf”. Zichtbaar gekwetst en met gebalde vuisten en vurige ogen nadert Christine haar uitzinnige dochter Lavinia. Rake klappen volgen, geschreeuw en getier. Het is de naakte, rauwe werkelijkheid waar regisseur Ivo van Hove ook in Rouw siert Electra op tekst van de Amerikaanse auteur Eugene O’Neill (1888-1953) niet voor terugdeinst. Een psychologische tragedie met realistische scènes die niets aan de verbeelding overlaten. Strak en snerpend zijn de dialogen, technisch perfect en aangrijpend. Het verstikkende manipuleren als moordwapen in handen van ‘Electra’.
Moordlijstje
Deze Electra in de persoon van dochter Lavinia (Halina Reijn) neemt samen met haar broer Orin (Eelco Smits) wraak op haar overspelige moeder, Christine (Janni Goslinga). Broer en zus drijven moeder de dood in aangezien moeder, hun vader, Ezra Mannon, vermoordde uit seksuele wellust voor kapitein Adam Brant. Maar niet alleen de dood van haar moeder heeft Lavinia op haar geweten. Ook die van haar vader kan ze, vanwege haar verstikkende manipulatie jegens haar moeder, op haar moordlijstje bijschrijven. Maar een bevrijding voor hun daden ervaren Lavinia en Orin niet. Orin legt de hand aan zichzelf omdat de overleden familieleden hem niet meer loslaten en Lavinia sluit zich op in het familiehuis waar ze in contact blijft met de mensen die ze verloren heeft. Zo rouwt ze om het verleden en probeert haar eigen lot te accepteren.
Intelligent drama
Regisseur Ivo van Hove creëert een intelligent drama door de pijnlijke aangrijpende scènes met digitale middelen letterlijk uit te vergroten door saillante details als video te projecteren. De gepijnigde Halina Reijn met loopneus en betraande ogen verschijnt ‘larger than life’ in beeld. Maar niet alleen de videobeelden zijn groot. Ook de dialogen, het stemvermogen, de (seksuele) emoties en de scheldwoorden zijn enorm. Daardoor speelt Van Hove een riskant spel met spanning versus overspanning. Nergens in de voorstelling wordt gas teruggenomen wat deze drie uur durende voorstelling tot een verkrampte zit maakt. Voor de één een moeizame ervaring, voor de ander katharsistoneel op z’n best.
Rouw siert Electra is nog tot en met 7 april te zien. Klik hier voor meer informatie.