Boeiende kritiek op de eigentijdse maatschappij
Een familie die door de jaren heen meer problemen dan geluk heeft gekend. Een jongen zonder toekomst die allang bij de pakken is gaan neerzitten. Met LIJN 56 schrijft Alex Boogers over de Nederlandse maatschappij: de problemen die zich voordoen in een land waar de mensen steeds meer individualiseren. Boogers schenkt ons een verhaal waarin ongelukkige mensen zich wapenen met sarcasme om de dag door te komen. En eigenlijk is het boek gewoonweg heerlijk om te lezen.
~
Erwin Pechstein leidt een hopeloos bestaan. Hij rijdt als buschauffeur in Vlaardingen zestien keer per dag dezelfde route, gaat regelmatig naar ‘Rosita de hoer’ en verdrinkt in zijn eigen sarcasme. Helaas moet hij het ook niet hebben van zijn familie: zijn vader is een dwarse oorlogsveteraan, zijn moeder is al jaren dood en zijn zus is al jong uit huis gevlucht. Het enige lichtpuntje in het leven van Erwin is zijn beste vriend Cobus, een ‘kunstenaar’ wiens leven nog kanslozer is dan dat van Erwin:
Ik hou van Cobus. Zijn leven verloopt nog kloteriger dan dat van mij. Je kunt je het beste optrekken aan een leven dat er nog miserabeler uitziet dan dat van jezelf. Cobus is nu alweer een halfjaar werkloos, als het niet langer is. Voordat hij werkloos werd, werkte hij als tatoeëerder in Leo’s Tattooshop. Toen had hij nog geen hondenkop op iemands rug getatoeëerd die daar zelf niet om had gevraagd.
Erwins leven komt volledig op zijn kop te staan wanneer hij zich door zijn hoofd dreigt te schieten op zijn dagelijkse rit van Vlaardingen-West naar Vlaardingen-Holy.
Boek van nu
LIJN 56 is een kritiek op de eigentijdse maatschappij. Het draait om Nederlandse gezinnen onderaan de maatschappelijke ladder die weinig dromen hebben en nog minder hoop. De lezer wordt er regelmatig op gewezen dat het geheel zich in het heden afspeelt: terwijl Erwin met zijn bittere opmerkingen strooit zapt hij steevast alle kanalen langs, op zoek naar de nieuwste clip van Madonna. Het verhaal van LIJN 56 is een reis door het verleden van Erwin. Het is een reis die verklaart waarom zijn leven zo hopeloos is geworden.
Dat hij het allemaal echt niet meer ziet zitten, komt goed naar voren door de schrijfstijl van Boogers. Als lezer zien we de wereld door de ogen van Erwin en we lezen die sarcastische gedachten van de hoofdpersoon. Op bijna elke bladzijde vinden we een cynisch commentaar van Erwin op zijn omgeving. Boogers creëert hiermee een geloofwaardige hoofdpersoon, die uit angst van zich afbijt en niets doet om niet te falen.
Sterk geschreven
LIJN 56 is op twee gebieden zeer sterk. Ten eerste is de schrijfstijl van Boogers erg aangenaam. De vele sarcastische en cynische opmerkingen geven het boek iets luchtigs. Dit is nodig om te voorkomen dat het een slepend drama wordt. Verder zorgen de korte zinnen en hoofdstukken ervoor dat het leestempo hoog ligt. Ten tweede zijn de karakters erg goed uitgewerkt. Erwins kijk op het leven is duidelijk gevormd door de invloed die zijn moeder, zijn vader, zijn zus en zijn vriend Cobus door de jaren op hem hebben uitgeoefend. Tijdens het lezen kom je al snel tot de conclusie dat Erwin niet veel anders had kunnen worden dan de man die hij nu is.
Uit alles blijkt dat Alex Boogers veel tijd heeft besteed aan het creëren van levensechte karakters die sterk genoeg zijn om een verhaal te dragen. Het resultaat mag er wezen: de hoofdpersoon is ergerlijk, zwak, verpest en bovenal boeiend. We kunnen dan ook niets anders concluderen, dan dat LIJN 56 een sterk geschreven boek is dat je van het begin tot het einde grijpt.
