Drie keer Xtra

Retep 1

Retep is de oudste van de drie. De avonturen van deze, voor zijn baasje niet al te vriendelijke, hond werden in de jaren tachtig al eens uitgegeven door uitgeverij Espee, destijds ook uitgever van andere ‘schokkende’ strips, waaronder De familie Doorzon. Toen werden de gags, die telkens uit vier plaatjes bestaan, in twee albums geplaatst, nu zijn ze verspreid over drie bundels, waarvan dit de eerste is. De grappen in deze bundel draaien steeds om hetzelfde thema: Reteps baasje wil iets van hem en vervolgens zet Retep zijn baasje voor schut.

De varianten op dit thema beginnen al snel te vervelen en na een grap of tien weet je eigenlijk wel wat je kan verwachten. Ook Schreurs’ niet al te aantrekkelijke tekenstijl helpt niet mee aan het leesplezier: de kreukels in de trui van Reteps baasje zijn net een soort golven en zijn vingers lijken wel met een tang bewerkt. Lichtpunten zijn enkele wel geslaagde grappen zoals een erg komische serie waarin Retep zijn baasje de hele tijd op zijn kop laat staan omdat er anders sancties volgen. Deze leuke grappen zijn niet voldoende tegenwicht voor de mindere grappen, maar zorgen er wel voor dat het geheel net iets boven een gemiddelde gagstrip uitkomt.

~

Stout, stout fruit

Bandirah, de auteur van Stout, Stout fruit, zal een enkeling al kennen van zijn publicaties op internet, die ook deels in deze bundel zijn opgenomen. Bandirah’s in zwart-wit getekende figuren zijn over het algemeen naakt, lijken allemaal borsten te hebben en zijn nogal lomp. Maar lompe figuren hoeven geen probleem te zijn, en al helemaal niet als het cartoons betreft: dat hebben Kamagurka en Gummbah al aangetoond. En ja, net als Kamagurka en Gummbah maakt Bandirah absurde cartoons. Maar waar die twee het vaak nog redelijk netjes houden richt Bandirah zich meer op choquerende situaties. Denk bijvoorbeeld aan volwassenen die seks met kinderen bedrijven of andere onsmakelijkheden.

Helaas zijn deze cartoons niet leuk genoeg om het ongemakkelijke gevoel dat ermee gepaard gaat te compenseren. Het heeft er vaak de schijn van dat Bandirah geen goede grap kon bedenken en vervolgens maar iets heel absurds bedacht, zodat het alsnog een geslaagde cartoon zou lijken. Hiermee geeft Bandirah eigenlijk een perfect voorbeeld van hoe je absurdisme niet moet aanpakken. Te vaak vergeet hij de subtiliteit, en trakteert hij de lezer op iets vreemds, dat blijkbaar grappig moet zijn. Er zijn natuurlijk ook wel geslaagde grappen in de bundel te vinden, maar over het algemeen stellen ze een beetje teleur.

Hondsdol

De dunne bundel Hondsdol bevat cartoons over honden van de Franse tekenaar Remi. Het eerste dat opvalt als je het boekje openslaat is dat Remi goed kan tekenen: tamelijk ingewikkelde situaties brengt hij prima in beeld door middel van zijn naar het realisme neigende stijl. In de cartoons worden telkens een of meerdere gemeen ogende honden geportretteerd als agressieve en poepproducerende beesten. Hoewel niet alle cartoons even goed zijn, is een aantal best geslaagd, waarbij vooral de afsluitende grap (muis, kat, hond en mensenarm met lijn, allemaal met een bandenspoor erdoorheen) erg sterk is. Wel had hij zijn grappen wellicht wat subtieler kunnen brengen: nu worden ze je in het gezicht geworpen en valt er verder niet veel bij na te denken. Leuker was het geweest als je iets meer moeite had moeten doen om de cartoons te begrijpen.

Retep 1 • Scenario en tekeningen: Eric Schreurs • Uitgever: Xtra • Prijs: € 12,50 (softcover, zwart-wit) • 104 bladzijden • 90 77766 34 0

Stout, stout fruit • Scenario en tekeningen: Bandirah • Uitgever: Xtra • Prijs: € 13.90 (softcover, zwart-wit) • 160 bladzijden • ISBN: 90 77766 32 4

Hondsdol • Scenario en tekeningen: Remi • Uitgever: Xtra • Prijs: € 7.90 (softcover, zwart-wit) • 40 bladzijden • ISBN: 90 77766 39 1