Muziek / Album

Bloeiende tuin door een goede tuinman

recensie: Zero 7 - The Garden

Wat een meesterzet van Zero 7 om González als zanger te vragen! Dat is de logische reactie als je het nieuwe album The Garden van de Britse loungegrootmeesters hoort. González is het snoepje van de verzamelde muziekpers sinds de Sony Bravia-televisiereclame waarin zijn single prominent figureerde. En niet alleen de pers is weg van hem. Onlangs trad de Argentijns-Zweedse singer/songwriter in Londen op voor duizenden mensen.

~

González vragen is dus een kwestie van goede marketing. Toch blijkt het, in het geval van Zero 7, allemaal wat anders te liggen. Henry Binns en Sam Hardaker, de breinen achter het collectief, legden een paar jaar terug al contact met José González, ver voordat zijn naam op ieders lippen lag. Vaste Zero 7-zanger Mozez die op de twee voorgaande albums When It Falls (2004) en Simple Things (2001) te horen was, heeft het tegenwoordig te druk met zijn solocarrière. Bovendien was Zero 7 altijd al een project met allerlei sessiemuzikanten en wisselende zangers/zangeressen.

Air

Ooit werd Zero 7 neerbuigend omschreven als een cloon van Air, de Franse groep die begin jaren negentig het loungetijdperk inluidde met het album Moon Safari. Het was een onzinnige vergelijking die eigenlijk alleen hout sneed vanwege de liefde die beide duo’s destijds hadden voor de Fender Rhodes-piano en seventiesmuziek.
Maar waar Air na Moon Safari nooit meer een evenwichtig album heeft gemaakt, leverde Zero 7 al twee fantastische albums af. Nu komt daar een derde bij, want The Garden is een schitterende plaat die per draaibeurt aan diepte wint.

Vergeleken met When It Falls heeft de synthesizer een prominente rol gekregen, zonder dat dat ten koste ging van het organische en warme geluid. Integendeel zelfs, want ondanks de aanwezigheid van drumcomputers en keyboards zou je met een beetje goede wil The Garden als het folky album van Henry Binns en Sam Hardaker kunnen omschrijven. Ze geven ook zelf toe dat iemand als Sufjan Stevens van grote invloed was. De aanwezigheid van González en ‘southern belle’ Sia Furler doen de rest.

Prairie

Throw It All Away bijvoorbeeld ademt helemaal de sfeer van het stoffige zuiden. Je ziet de losgeraakte struiken als het ware over de prairie voorbij rollen als Furler met knauwend accent ‘Cash it in and throw it all away’ zingt. En dan hebben we het nog niet eens over die banjo in dat bewuste nummer gehad! Daar tegenover staan elektronische nummers als het uptempo You’re My Flame en het met tacky orgeldrumbeat ondersteunde bossanova nummer Today, waarin González bewijst meer te kunnen dan alleen ingetogen gitaarliedjes zingen.

The Garden is een tuin van overvloed waarmee Zero 7 zich definitief vestigt in de eredivisie van de loungepop. Met González als voorbeeldige tuinman.

Medio augustus speelt Zero7 op Lowlands.