Lizzy Timmers in sterke solovoorstelling
Toen toneelgroep Opium voor het Volk werd opgericht herstelde links Nederland zich van moeilijk te verteren gebeurtenissen, zoals de moord op Pim Fortuyn en het oprukkende terrorisme. De oprichters van Opium voor het Volk wisten niet hoe hun gevoel hierover te benoemen en merkten dat ze geen enkel zicht hadden op de fundamenten van hun ideeën. Daarom maken ze nu onder de naam Opium voor het Volk verhalen over de wereld van de ‘pubers van Lubbers en Kok’. Verhalen over geld, geluk en vrije tijd die de huidige generatie dertigers weer moed moet geven voor een nieuwe toekomst en de rumoerige tijden die op komst zijn.
~
Met Blind wil Opium voor het Volk uitdragen dat het noodzakelijk is ‘iets aan te vangen met de Ander’. Deze generatie dertigers is opgegroeid met het idee dat individualisme een groot goed is. Je eigen mening opdringen is bijna vanzelfsprekend geworden en men is niet meer gewend om tot compromissen te komen. Toch wordt deze ‘ik-generatie’ zo nu en dan gedwongen om samen te werken in deze maatschappij; we zijn immers geen eilandjes. Opium voor het Volk wil proberen de aantrekkingskracht van deze gedeelde werkelijkheid te laten zien. Lizzy Timmers vertelt dit gemeenschappelijke verhaal aan de hand van drie grootstedelijke fabels. Ze is grotendeels lekker zichzelf en zet toch drie verschillende personages neer. Af en toe voelt het allemaal wat schizofreen aan omdat er steeds van verhaal gewisseld wordt, maar dit houdt wel de vaart erin.
Drie jonge vrouwen
Het eerste personage is een clubmeisje dat de hoogtijdagen van de Roxy in een waas van XTC heeft meegemaakt. Na het verval van de club in commercie en cokesnuivende bezoekers mijmert ze nog over de goede oude tijd van travestieten in kroonluchters, reuzenbloemen en performers in rupsenpakken. De tweede jonge vrouw is een IT-er die meer interesse heeft in computers dan de mensen om haar heen. Ze verwaarloost haar sociale contacten en probeert thuis tijd te doden door spelletjes op haar mobieltje te spelen. Als haar buurvrouw overlijdt en pas in staat van ontbinding gevonden wordt, realiseert zij zich dat ze bang is om alleen te sterven. En dan is er nog de succesvolle organisatrice van bedrijfsuitjes. De uitjes worden volop georganiseerd en het geld mag rollen. Ze loopt een leuke jongen tegen het lijf met wie ze al na twee maanden verkering een huisje koopt. Maar dan gaat het mis. De hand gaat op de knip, bedrijfsuitjes zijn niet meer aan de orde van de dag en de mobiel blijft stil. Haar zaak gaat failliet en het huis moet weer worden verkocht.
Taal en verkleedpartijen
~
Lizzy Timmers is, ondanks haar tengere postuur, een groot acteertalent. Ze houdt de aandacht tot de laatste seconde vast en weet de verhalen van tekstschrijvers Tom Helmer en Willem de Vlam goed en schijnbaar moeiteloos te vertellen. De nadruk van de voorstelling ligt duidelijk op taal en niet op theatrale aankleding. Timmers gaat wat aan de haal met een theaterspot op zoek naar mooie lichteffecten, klutst een eitje en drinkt een fles wijn. Verder is het leeg. Slechts Timmers en de bezoekers in een kleine zaal met twee verdiepingen.
Entertainment
Blind is geen moeilijke voorstelling, maar kan wel degelijk stof tot nadenken geven als je dat erin zoekt. Het is de herkenning en de confrontatie voor dertigers die de voorstelling leuk en interessant maakt. Een gemeenschappelijk idioom voor de individualistische dertigers. De teksten van Helmer en De Vlam zijn gevat, grappig, ironisch zitten zelfs een beetje tegen het cabaret aan. Lizzy Timmers heeft in ieder geval genoeg van een entertainer in zich om hier mee weg te komen. Maar het kleinschalige theater zit haar in het bloed, dus ik denk dat we haar voorlopig nog niet in de Kleine Komedie zien staan.
Blind is nog te zien tot en met 31 maart 2007. Klik hier voor een uitgebreide speellijst.
