Overtreffende trap
Textures is het zestal Nederlanders dat met hun debuut Polars nog geen drie jaar geleden op zijn zachts gezegd lovend onthaald werd binnen de internationale metalscene. De welhaast avant-gardistische mathmetal van de band maakte van Polars volgens velen één van de, zo niet dé, beste metalplaat van Nederlandse bodem. Nu spreken we april 2006, de maand waarin het erom spant. Drawing Circles, de opvolger van het debuut is zojuist verschenen en reken er maar op dat metalminnend Nederland zich de komende dagen opsluit in zijn kamer met slechts één cd in de speler en een opengedraaide volumeknop op de stereo.
Nu was het nummer Regenesis al een tijdje te beluisteren op Textures’ myspace-adres en werd zeer positief ontvangen. Het nummer klinkt uitgebalanceerder dan het materiaal van het voorgaande album, waarop de bizarre breaks en bijna mathematisch uitgedachte wendingen in maatsoorten zelfs voor de fervente aanhanger soms toch iets teveel van het goede waren.
De harde waarheid
~
Agressievere brul
Ditmaal geen episch lange nummers van een kwartier. Nee, zoals gezegd laat het album zich zelf al als één lang nummer luisteren. Wel is halverwege met het slepende Upwards een rustpunt ingebouwd waarop ook de kracht van nieuwe zanger Eric Kalsbeek goed naar voren komt. Naast een agressievere brul dan zijn voorganger beschikt hij namelijk ook nog over een goede zangstem. Sowieso draagt de inbreng van Kalsbeek bij aan de sterk overtuigende indruk die dit album achterlaat. Wel doet de muziek in de midtempo-stukken daardoor nog wat meer aan de eerder genoemde Zweedse giganten van Meshuggah denken, maar dat mag nog steeds als compliment gezien worden. Daarbij komt dat de afwisseling in stijlen zoals op Polars ook al te horen was, alleen maar verder is uitgebouwd. Dit was zogezegd een makkelijke tweede, om het cliché maar eens onderuit te halen. Op naar de derde!
