Leuke slechte film

Actor’s Cut bestaat voor de helft uit film en voor de helft uit theater. Het verhaal start op het toneel. Zes acteurs worden door een presentatrice voorgesteld aan het publiek. Ze zitten klaar voor de première van hun film Love. Op het immense doek dat op het podium staat, wordt deze film vertoond. Al snel blijkt dat de acteurs vanaf de planken invloed kunnen uitoefen op het verhaal op het scherm. Door naar het scherm te lopen, verschijnen ze ineens ook in de film. Vanaf het moment dat ze dat ontdekken, komt hun ware aard naar boven. Ze zijn alleen nog maar uit op hun eigen appearence in de film. Ze verrichten heldendaden, maar er worden ook mensen worden doodgeschoten, alles om maar zoveel mogelijk in beeld te zijn.

Schmieren

Love is met opzet een hele slechte film; er wordt geschmierd dat het een lieve lust is. De clichés vliegen in het rond, het geluid is slecht en de dialogen zijn tenenkrommend. Ook het acteerwerk in de film is slecht, wat voor een groep professionele acteurs nog een hele klus moet zijn geweest. Op het podium acteren de acteurs wel erg goed. Vooral hun timing is knap: er zijn steeds maar een paar seconden van stilte in de film waarin ze iets kunnen zeggen en die weten ze goed te benutten. Bovendien weten de acteurs van Kassys overtuigend neer te zetten hoe ze met hun gedachten de karakters uit de film dingen laten doen. Niet alleen worden op die manier opzichtige figuranten verwijderd, ook ontstaan er spontane zwangerschappen en komen acteurs die dood waren weer terug in een andere rol.

Langdradig

Helaas duurt alles net even te lang in Actor’s Cut. De introductie van de acteurs is te uitgebreid en het moment dat er invloed wordt uitgeoefend op de film laat lang op zich wachten. Opmerkelijk is wel dat juist de lange scènes in de film het sterkst zijn. Wanneer Wendy haar zieke vader laat ombrengen om haar eigen huilsolo te krijgen bijvoorbeeld, is ze ruim vijf minuten aan het snikken en sniffen. Theatraal laat ze de tranen over haar witte wangen rollen en grient ze de ogen uit haar hoofd. Actrice Willemijn geniet op het podium met heel haar hart van dit moment en volgt de scène op een stoel met haar neus haast tegen het doek gedrukt. En ook wij kijken geboeid naar deze gespeelde emotie en het ongegeneerde egocentrisme dat er uit spreekt.

Hoogtepunten

Andere hoogtepunten uit de film vormen de gastrollen. René van ’t Hof speelt een sullige medewerker in een drukkerij, Duck Jetten is de garderobejuffrouw bij wie een van de acteurs zijn hart uitstort en John Leddy is hilarisch als vader van de bruid. Dit soort dingen maken Love tot een ontzettend leuke slechte film, gecombineerd met goed acteerwerk op het podium. Maar wanneer alles net wat korter was geweest, hadden de hoogtepunten elkaar sneller opgevolgd en had de verveling, die nu helaas soms de kop op steekt, geen kans gehad.

Actor’s Cut is nog te zien tot en met 16 december 2005. Meer informatie over speeldata vind je hier. Aanstaande zondag 16 oktober doet 8WEEKLY voor VPRO’s Nachtpodium verslag van een gesprek met Kassys-acteur Ton Heijligers.