Sin City

De film vertelt drie verschillende verhalen, die gemakkelijk in elkaar overlopen. De stoere, maar stille Marv (Mickey Rourke) wil wraak nemen op de moordenaar van de enige vrouw die hem ooit beminde. Privé-detective Dwight (Clive Owen) helpt de hoeren van Sin City tegen een corrupte politieagent en de maffia. Tenslotte is er nog de laatste eerlijke agent Hartigan (Bruce Willis), die er alles aan doet om stripper Nancy te redden van een wel érg eng, geel monster.

Twee regisseurs

Sin City kent twee regisseurs, iets wat Rodriguez (Desperado, Spy Kids) zijn lidmaatschap van de Amerikaanse regisseursvakbond kostte: zoveel had hij er voor over om zijn droomproject op poten te zetten. Maar voordat Frank Miller, de schepper van de comic, aan boord kwam als de tweede man op de regiestoel, moest hij eerst nog worden overgehaald, omdat hij zijn ‘kind’ niet wilde verliezen aan Hollywood. Zonder medewerking van Miller maakte Rodriquez daarom alvast de korte proloog van de film. Miller was direct verkocht en wilde maar wat graag meewerken. Daarnaast mocht huisvriend Quentin Tarantino ook nog één scène regisseren: de scène in de auto met Dwight is van zijn hand.

Green screen

Nog een opvallend aspect aan Sin City is het gebrek aan decors. Op het witte doek ziet alles er heel ‘normaal’ uit, maar alle scènes zijn in Rodriguez’ studio voor een zogeheten ‘green screen’ geschoten. Alles wat te zien is, op wat kleine dingen als wapens na, zijn met de computer gemaakt. Het is er absoluut niet aan af te zien: de beelden zien er verbluffend mooi uit en het is niet aan de acteurs te zien dat ze ‘in het niets’ moesten acteren.

Kleuren

Alles aan Sin City ziet er gelikt uit. De sfeer van de kille stad is perfect, maar ook de personages zijn tot in de puntjes uitgewerkt, en de dialogen en vele voice-overs mogen er zijn. Ook de muziek is goed gekozen, die maakt de hele film af en geeft hem nóg meer sfeer. Maar het meest opvallend blijven de kleuren. De gehele film is zwart-wit, waarbij de nadruk vaak meer op het witte dan op het zwarte ligt. Af en toe zijn details ingekleurd, zoals gymschoenen, lippen en ogen. Het resultaat is uniek.

Pareltjes

Voor hun project hebben de regisseurs een potje acteurs opengetrokken waar je u tegen kunt zeggen. Van Mickey Rourke tot ‘onze’ Rutger Hauer, uiteraard als schurk. Geen enkele ster laat het afweten in deze visuele film, waardoor vrijwel elke scène een pareltje is om naar te kijken, ook naast de beelden. Let vooral even op Elijah Wood als Kevin en Nick Stahl als Yellow Bastard. Beide acteurs laten een geheel nieuwe kant van zichzelf zien.

Stoere vrouwen

De enige puntjes van kritiek die geleverd zouden kunnen worden op Sin City, zijn de man/vrouw-verhoudingen en het vele geweld. Alle vrouwen zijn wel erg mooi en stoer, de mannen lijken meer diepgang te hebben. Maar het stoort nergens en alle personages hebben een duidelijk aandeel in de film. Het geweld is stilistisch zo mooi dat ook dat een kunstwerk is om naar te kijken.

Vervolgen

Sin City is een bijzondere film die deze lente niet misstaat naast grotere films. Filmliefhebbers hebben iets om twee uur lang hun lippen bij af te likken en om hun ogen uit te kijken. Het is niet verwonderlijk dat beide regisseurs al bezig zijn met een tweede en wellicht ook derde deel. Het is te hopen dat de film genoeg publiciteit krijgt, want het zou zonde zijn als dit juweeltje flopte.