Paartje Punk

7seconds – Take it back, take it on, take it over! (Side One Dummy)

Heartfelt – The Plague of Today

Nu heb ik mezelf nooit heel erg bezig gehouden met punk en hardcore op cd. Natuurlijk ga je er sneller van fietsen op het moment dat het op je walkman staat maar live spreekt deze muziek toch veel meer aan. De energie van de muziek moet van het podium afspatten en het publiek van begin tot eind laten rondrennen met slingerende armen en benen. Althans, de optredens die ik heb meegemaakt van dit soort bands leidden toch meestal tot dit soort taferelen. Maar goed, toch liggen hier twee cd’s klaar om beluisterd te worden. Eén van een veteraan binnen de Amerikaanse scene en één van een jonkie in de Nederlandse. Play…

7seconds

In de jaren 80 was 7seconds één van de grondleggers van de punkrockscene aan de West Coast van Amerika. Heden ten dage bestaat de band uit Reno, Nevada nog steeds en mag zich daarmee tot één van de langst levende bands uit de scene rekenen. De tijd heeft dit viertal echter nog niet vermoeid, dat nog steeds genoeg energie heeft om hun kritiek op de huidige stand van zaken van o.a. de politiek te leveren. In krap een half uur worden er 17 songs doorheen gejaagd zoals een echte punkband betaamt. Energieke snelle songs waarbij slechts na een kwartier even wat gas wordt teruggenomen. Verder zijn de enige rustpunten de af en toe om de hoek kijkende bas- en drumbreaks.

Het geluid zelf is lekker stevig en wat zeker een pluspunt is, is dat alle instrumenten duidelijk te horen zijn. Daarnaast draagt de juist melodieuze zang van Kev Seconds goed bij aan de energie van de nummers en zorgt er ook voor dat ze lang blijven hangen.

Heartfelt

De door platenmaatschappij Shield Records netjes bijgeleverde bio vermeldt dat deze punkcore band sinds 2002 actief is en in 2003 voor het eerst van zich liet horen met de mcd Explosive. Heden ten dage klinkt deze Nederlandse band met hun tweede mcd The Plague of Today nog steeds explosief. Snelle scheurende akkoorden worden rondgeblazen en de zang klinkt lekker agressief. Tekstueel worden er een hoop frustraties uitgegooid en natuurlijk wordt de politiek niet ongemoeid gelaten. Het geheel wordt vanzelfsprekend op tempo gespeeld en de nummers halen ook hier amper de twee minuten. Wel jammer is dat het geluid wat mat klinkt, gelukkig boet de muziek hierdoor qua agressiviteit niks aan in, maar een wat voller geluid zou de band zeker ten goed komen.

Of de cd net zo over het land zal trekken als de zwarte dood in vroeger tijd deed blijft afwachten, aan het enthousiasme van band en platenmaatschappij zal het echter niet liggen.