Muziek / Album

Lieflijk sarcasme

recensie: Nellie McKay - Get Away From Me

.

~

Een uitbundige McKay siert de albumhoes. Als een vrolijk huppelende musicalster poseert zij voor een grauwe bakstenen muur vol graffiti. Dit beeld is een treffende vertaling van het geluid van Get Away From Me. De nummers klinken als ouderwetse musicalliedjes of tv-tunes, maar gaan over de – soms grote boze – wereld van nu. De liedjes hebben scherpe teksten over politiek, religie, liefde en andere grote dingen in het leven. De stijl waarin ze dit doet verschilt elke keer weer. I Wanna Get Maried en Won’t U Please B Nice klinken als oude zoetsappige standards, maar dan met teksten die druipen van sarcasme:

I wanna get married
I need to cook meals
I wanna pack cute little lunches
For my brady bunches
Then read Danielle Steele

In Sari, Change The World en Work Song rapt McKay, waardoor de nummers lekker fel en energiek klinken. Misschien rapt ze niet zo goed als haar collega Eminem, maar aan de andere kant zingt ze wel beter. Absolute hoogtepunten van het album zijn The Dog Song, Suitcase Song en het Belle & Sebastian-achtige Ding Dong.

Net als vroeger

Get Away From Me bestaat uit twee cd’s met beide negen tracks, waarvan de eerste het meest catchy klinkt en eigenlijk gewoon beter is. De tweede helft kent een paar mindere nummers. Denk overigens niet dat je twee volledige platen voor de prijs van een krijgt (à la Outkasts Speakerboxx/The Love Below), want beide kanten duren ongeveer een half uurtje. Net als vroeger eigenlijk, toen je de langspeler ouderwets om moest draaien.

Ondanks een klein aantal mindere momenten is Get Away From Me een prachtige plaat. Het is bijzonder dat een meisje van 19 jaar al zo haar eigen stijl heeft gevonden en zich niets aantrekt van stijlconventies.