Blues uit de Mediterranneé

Als je met Zucchero praat over zijn duetten dan bewaart hij aan elk van hen dierbare herinneringen. “Vooral aan blueslegende John Lee Hooker” vertelt Zucchero tijdens zijn promobezoek aan Nederland (ter gelegenheid van de cd Zu & Co. “Ik schrok verschrikkelijk toen hij stierf. De man was oud, maar nog zo vitaal. Hij leefde voor de blues en de blues door hem. Eén ding moet gezegd worden: die man heeft met volle teugen genoten van het leven. Ik zie nog zo de dag voor me toen hij de studio binnenwandelde. Dat beeld zal me altijd bijblijven, denk ik. Een trotse man op leeftijd, aan de arm van twee beeldschone vrouwen die hem behandelden alsof hij een jonge adonis was. Die man heeft geleefd, neem dat maar van mij aan. En dan die muziek…Echt een puur, die ging door merg en been. Mooie herinneringen heb ik aan die man, ja”.

Geobsedeerd door blues

De band die Zucchero met de artiest Eric Clapton heeft is weer heel anders. “Het was 1991. Clapton was met zijn Italiaanse vriendin op vakantie in Sicilië. Die vrouw is een grote fan van me, dus nam ze Eric mee naar mijn concert. Aan het einde van de show lag er een briefje op tafel: Mr. Clapton wacht op u. Ik was verrast en blij tegelijk. Vooral toen hij zei hoe fantastisch hij mijn muziek vond en me vroeg om het voorprogramma te verzorgen van zijn concerten in Europa. We hebben nog steeds contact. Als het even kan gaan we gezamenlijk op vakantie”. Ook met Sting was er meteen die speciale ‘click’. “Een muzikale, maar ook een persoonlijke” licht Zucchero toe. “Nu zijn we buren in Toscane en komen regelmatig bij elkaar op de koffie. Weet je, ik ben trots op de connectie die ik heb met een aantal artiesten. Het is niet makkelijk voor een artiest van het Europese vasteland om door Amerikaanse of Britse artiesten te worden gerespecteerd. Clapton, Ray Charles, Miles….ik denk dat het komt omdat mijn muziek niet typisch Italiaans is. Toen ik 10 was, raakte ik geobsedeerd door de muziek van Ray Charles, Aretha Franklin en Marvin Gaye. Nu haal ik mijn invloeden uit blues, soul, gospel en Italiaans. Misschien is het juist die mix die voor artiesten interessant is. Ik denk dat je mijn muziek het best kunt omschrijven als Mediterranean rhythm & blues“.

En Zucchero is nog steeds helemaal waus van de blues. “Iedere keer als ik wil relaxen zet ik een bluesplaat op. Dat doe ik het liefst in mijn eigen omgeving, het Italiaanse Toscane: het enige echte paradijs. Nu mijn carrière in een wat rustiger vaarwater terechtgekomen is, kan ik met volle teugen genieten. Het hectische leven dat ik in de jaren ’80 en ’90 leidde is voorbij. Tegenwoordig doe ik alleen nog maar waar ik zin in heb”.

Zucchero vond rust op zijn zelfgebouwde boerderij in Pontremoli, in de buurt van zijn geboortestad Roncocesi. “Het is een heerlijke plek om te wonen. Ik heb er mijn eigen dieren, maak er mijn eigen wijn, olijfolie en kaas. Ik mag terugkijken op een rijke carrière en veel muzikale vriendschappen. Muziek maak ik slechts uit gedrevenheid. Een blueszanger ben je of je bent het niet. Blues breng je met passie en kracht. En deel je met anderen. Ik maak me niet meer druk om hits, alleen om de muziek. Want dat is uiteindelijk het enige dat telt”.