Voer voor kunstnerds

Meer dan tien jaar geleden presenteerde Avery voor het eerst zijn imaginaire wereld The Island, waarvan Onomatopoeia de hoofdstad is. The Island kent zowel utopische elementen als gebreken, gelijk aan onze wereld. Zoals bij de meeste verhalen, schrijft Avery de vertellingen over zijn wereld ook in hoofdstukken. Deze hoofdstukken nemen de vorm aan van sculpturen, designs en zelfs boeken en posters.

Charles Avery, Untitled (View inside the kelp bailing station), 2014. Courtesy of the artist and GRIMM Gallery, Amsterdam (photography by Cooper Dodds).

Het vierkant als idealisme
De bewoners van het imaginaire eiland zijn te verdelen in verschillende groepen met elk hun eigen idealen. De jongen die kelp draagt in Untitled (View inside the kelp bailing station) uit 2014, heeft een shirt van Lescargots Quajrato aan. Het shirt komt van het gelijknamige, eveneens fictieve restaurant, dat het aan zo veel mogelijk inwoners verkoopt als reclame. Lescargots Quajrato was nauw verbonden aan een tentoonstelling met kunst uit onze wereld, die onlangs was georganiseerd op het eiland. Het shirt wordt gedragen door de enige bevolkingsgroep die in schoonheidsidealen uit onze wereld gelooft, als ware het de guldensnede of het vierkant.

De kelp wordt verkocht aan een dikke man met een groene jas, die er flink aan verdient. In zijn hoed is een lemniscaat te herkennen. De loodsen waar de paling wordt opgeslagen zijn verdeeld door de nummers nul, een, twee, drie en vijf, elk met een herziende schrijfwijze. Voor het getal vier zijn de meeste inwoners bang, omdat het zo perfect deelbaar is dat het geen ruimte bied voor progressie.

Charles Avery, Installation view met Untitled (Boogie-Woogie), 2012, Untitled (Reactionary), 2010 en Untitled (L’Escargot Quadrato), 2013. Courtesy of the artist and GRIMM Gallery, Amsterdam.

Ieder een eigen hoed
Eenzelfde jongen als degene die kelp droeg is ook in Untitled (Three guys on the steps) uit 2014 te zien. Hier zit hij tussen posters die zijn opgehangen door de bevolkingsgroep ‘de meta’s’. Naast hem staat een pot ingelegde eieren. Niemand op het eiland vind ze écht lekker, maar toch is vrijwel iedereen eraan verslaafd.

Nieuw in deze tentoonstelling is ook de serie hoeden. De acht hoeden die verspreid over de ruimtes staan, worden gedragen door een bijpassende mannequin. Elke hoed vertegenwoordigt een ander ideaal en wordt gedragen als statement. De aanhangers van de Lescargots hebben een eigen hoed in de vorm van hun restaurant. Untitled (Noumenology) uit 2014 is een hoed waar een donker bos in te herkennen is. Er zit een gat door, waaruit licht op de hoed zelf schijnt. De aanhangers van de Noumenology vullen hun dagen met het zoeken naar het mystieke, hetgeen dat niet gevonden kan worden.

Charles Avery, Untitled (L’Escargot Quadrato Restaurant Interior), 2013. Courtesy of the artist and GRIMM Gallery, Amsterdam.

De wereld heringericht
Naast maatschappelijke referenties zijn er in het werk van Avery ook verwijzingen te vinden naar de filosofie, wiskunde, kunst en meer. Deze zijn op humoristische wijze verwerkt in de tekeningen. Namen, getallen en symbolen spelen een rol en onthullen allerlei denkwijzen die de toeschouwer herkent.

Het uitgetekend zien van een andere maatschappij verduidelijkt onze eigen wereld enorm. Dat maakt deze tentoonstelling van Avery veelzijdiger dan veel andere tentoonstellingen. Zijn onderzoek dekt de hele wereld en al zijn aspecten zonder daarbij in te leveren op speelsheid of humor. What’s so great about Happiness? The people and things from Onomatopoeia is een must-see voor elke Avery liefhebber, en een must-get-to-know voor iedereen die hem niet kent.