Intiem ongemakkelijk

Fioravante (John Turturro; Barton Fink) is een doodgewone man die een baan heeft in een bloemenwinkel. Tenminste, dat is zo tot op het punt dat hij het gigolobestaan inrolt omdat zijn oude vriend Murray (Woody Allen) hem aanbeveelt bij zijn dermatologe. Dit bevalt hen vrij goed totdat Fioravante een Joodse weduwe ontmoet en Murray onder scherp toezicht staat door de lokale Joodse wijksurveillance.

Woody Allen

De grootste attractie van deze film is de casting van filmlegende Woody Allen, die bijna nooit in films van andere regisseurs verschijnt. Het is echter geen uitzonderlijke toevoeging. Allen kan acteren en weet humor in zijn spel te leggen, maar het wordt snel duidelijk dat zijn diversiteit gelimiteerd is. In zijn eigen films speelt Allen vaak de Joodse, ietwat ongemakkelijke intellectueel die hij in het echte leven ook is. Dit werkt goed als hij ook zijn eigen dialogen schrijft. Maar wanneer hij wederom datzelfde typetje speelt met andermans werk komen de beperkingen daarvan naar voren en voelt het meer alsof we naar Woody Allen kijken dan de pooier Murray. Daarnaast speelt hij een hoofdrol terwijl zijn personage beter geschikt zou zijn als bijrol en kan hij de dialogen niet goed laten klinken.

Dat is een probleem dat meer voorkomt. Het script bestaat uit een reeks onnatuurlijke teksten die altijd net de plank misslaan om poëtisch of verklarend te zijn. De acteurs kunnen hier niet goed mee omgaan, waardoor elke scène ongemakkelijk aanvoelt en elke emotie maar ten dele overkomt. Het zijn de enkele stille momenten die de meeste indruk maken. Deze kunnen echter ook niet een diepe indruk achterlaten aangezien er constant tussen drie verhaallijnen wordt gesprongen, die uiteindelijke alledrie op niets uitlopen. Aan het eind van de film is het niet direct duidelijk welke reis de hoofdpersonen hebben doorgemaakt en wat de bedoeling was van alle voorgaande gebeurtenissen.

Mooie vrouwen

Verder weet Fading Gigolo de personages nauwelijks een achtergrond te geven. Turturro (naast acteur ook regisseur en scriptschrijver) springt direct het verhaal in, waardoor Fioravante en Murray nogal nietszeggend zijn wanneer de eerste plotpunten voorbij komen, wat vooral voor ongeloof of verwarring zorgt. Hoe is Murray – een oude boekverkoper – zo succesvol als pooier? Waarom is Fioravante zo’n succes bij de vrouwen? Het is immers op zich geen lelijke, maar niet bijster knappe man die in zijn gigolobestaan op de een of andere manier alleen de heetste stoten ter wereld tegenkomt, zoals Sofia Vergara (Modern Family) en Sharon Stone (Basic Instinct).

Toch heeft Fading Gigolo een bepaalde charme. Turturro legt in zijn gigoloverhaal de nadruk op intimiteit in plaats van seks, wat een veel sterkere impact heeft. Zo af en toe sluipt er wat humor of een leuke monoloog door het script heen (vaak van Allen) en de film weet het verhaal in een setting vol Joods-orthodoxe gebruiken te plaatsen die toch voor iedereen begrijpelijk blijft. Fading Gigolo is dan ook geen uitstekende film, maar weet zich als eigenzinnig kunstprojectje best te verkopen.