Film / Films

Jalla! Jalla!

recensie: Jalla! Jalla!

Uit Zweden komt de laatste tijd veel goeds. Zo werden we de laatste jaren al verrast door Fucking Åmål en Together. Jalla! Jalla! is een romantische komedie met maatschappijkritiek. “Romantische komedie” dekt niet helmaal de lading, want de film behandelt zoveel onderwerpen dat hij zich niet makkelijk laat labelen.
De regisseur van de film is Josef Fares, een protégé van Lukas Moodysson. En waar kennen we Lukas van? Juist! Van zijn hand verschenen in Nederland Fucking Åmål en Together.

~

De film draait rond de Arabische plantsoenmedewerker Roro en zijn beste vriend Mans. Roro’s famillie wil dat hij nu eens eindelijk gaat trouwen, en hebben daarvoor al een respectabel meisje op het oog. Het probleem is dat Roro al verliefd is op een ander. Zijn vriendin Jenny is echter Zweedse, en daarom durft hij niets aan zijn familie te zeggen. Hij is bang dat ze zijn liefde voor Jenny zullen afwijzen.
Mans heeft weer een heel ander probleem, hij krijgt ‘m niet meer omhoog. Zijn vriendin is de wanhoop nabij, en wat ze ook proberen in bed, niks lijkt te werken. Rollenspelletjes, Voodoo en oraalstimulatoren worden in de strijd geworpen, maar Mans’ apparaatje blijft er maar een beetje zielig bijhangen. Mans is nogal een macho, en het niet functioneren van zijn lid neemt hij dan ook zeer ernstig. Zijn vriendin wordt zodanig moedeloos dat Mans begint te vrezen voor zijn relatie. Tot overmaat van ramp laat hij ook nog eens een hond waar hij op past ontsnappen, waarna de eigenaar de hele stad afzoekt om zijn hond te vinden en Mans eens flink verrot te slaan.

Misschien is Jalla! Jalla! niet zo origineel als de eerder genoemde films, maar wel erg leuk, en zeker genoeg voor een ontspannende filmavond. Alleen de grootste zuurpruimen op aarde zouden de relatieproblemen van twee bevriende collega’s niet kunnen waarderen. De volgende onderwerpen passeren o.a. de revue: impotentie, uithuwelijken, vreemdgaan, hulpstukken, voodoo, proleten, bemoeizuchtige families, seks, homofobie, SM, muziek en vervelende hondeneigenaren (die de poep van hun viervoeters niet opruimen). Oftewel: een goede film! Het is te hopen dat het bioscooppubliek deze film zal ontdekken, net zoals bij Fucking Åmål en Together gebeurde.