Muziek / Concert

Stand-in ‘St. Nicholas’ William Fitzsimmons pakt Bitterzoet in

recensie: William Fitzsimmons

.

Dat je genoeg kan hebben aan een baggy overall, een goede baard en een akoestische gitaar bewijst de eigenzinnige William Fitzsimmons. De link met Sinterklaas is door de immense baard vlot gelegd (dat merkt hij zelf ook op). Alleen heeft deze Sint geen zak met cadeautjes meegenomen, maar een uitgebreide set met prachtige nummers.Het einde van de show nadert en Fitzsimmons gooit er nog de nieuwe liedjes ‘Lions’ en ‘Sister’ in. Het zijn beide prachtige nummers, maar de laatste track op de setlist is de echte afsluiter: het passende ‘So This is Goodbye’, een – voor Fitzsimmons’ begrippen – wat meer uptempo nummer. Ook dit lied weet hij vol gevoel tot achter in Bitterzoet over te brengen. Hoewel het eigenlijk het laatste nummer van de set is en het publiek een kreet slaakt van teleurstelling, schudt Fitzsimmons de mensen even wakker: “Come on, you all know how this goes. I am leaving for one minute, but then I will be back for a couple of more songs, that’s how it goes!”.

Voor de toegift staan er wat oudere songs op de lijst, “a sort of Greatest Hits, haha”, geeft hij toe. Hij start met ‘Beautiful Girl’ op het podium, maar besluit de laatste twee nummers ‘After All’ en ‘Passion Pit’ midden in het publiek te doen, zonder enige versterking. De dromerige, zachte stem van Fitzsimmons is zo misschien wel op zijn mooist. Achter die grote mond en vooral grote baard blijkt toch een gevoelig ventje te zitten, wanneer hij tot slot zonder enige grappen of grollen het publiek van harte bedankt: “I am so glad that you’re all here on, for you, a celebration day. Drive home safe and happy St. Nicholas”. Voor een show als deze willen we Sinterklaas zeker even aan ons voorbij laten gaan. Pepernoten eten doen we later wel.