Film / Films

Gevangen in een subtiele liefdesaffaire

recensie: 28 Hotel Rooms

28 Hotel Rooms schetst een beeld van een subtiele, intieme affaire die zich afspeelt binnen de muren van 28 verschillende hotelkamers. Regisseur Matt Ross imponeert met de verfijnde weergave van het gefragmenteerde verhaal, maar schiet helaas tekort in geloofwaardigheid.

28 Hotel Rooms is het regiedebuut van acteur Matt Ross. Sinds 1984 is Ross actief als acteur en speelde onder meer in de HBO serie Big Love en de speelfilm Good Night and Good Luck. Mede door zijn interesse in schrijven en regisseren besloot hij de stap naar het regisseursschap te maken. Dat resulteerde in 2012 in de speelfilm 28 Hotel Rooms.

Tijdens hun zakenreis leidt een toevallige ontmoeting tussen een accountant en een schrijver tot een onenightstand. De vrouw (Marin Ireland) is echter getrouwd en ook de man (Chris Messina) heeft een relatie. Toch is de aantrekkingskracht tussen beiden onweerstaanbaar en de onenightstand markeert het begin van een langdurige verhouding. Door de jaren heen ontmoeten ze elkaar in achtentwintig anonieme hotelkamers en ontstaat een intense relatie, die van invloed zal zijn op hun totale leven.

Een subtiele, intieme affaire

~

28 Hotel Rooms schetst een beeld van de buitenechtelijke verhouding door zich uitsluitend te concentreren op de beide protagonisten in de hotelkamers. Het onderwerp dat centraal staat is de beleving van de romance door de overspelige partners. Waar in een film als Closer (2004) ook de betrokkenheid van de buitenwereld een rol speelt, toont Ross op gefragmenteerde wijze enkel de gebeurtenissen die plaatsvinden in de hotelkamers. Deze variëren van naakt dronkenschap en lieve woorden tot serieuze gesprekken en teleurstellende stiltes. De verschillende momentopnames door de jaren heen laten een ontwikkeling zien die de complexiteit van de affaire accentueert. Juist door deze benadering is 28 Hotel Rooms geen zwart-wit verhaal, maar een uitzonderlijk subtiel portret.

De verfijnde weergave is mede te danken aan Marin Ireland en Chris Messina. De acteurs, die allebei ervaring hebben met film, televisie en theater, zijn vooral voortreffelijk in hun non-verbale spel. Als tegenpolen staan ze in het leven: de zakelijke, gesloten Ireland en de charmante, geestige Messina. De scène waarin ze spreken over hun werkzaamheden illustreert onmiskenbaar dat hun visies op de wereld hemelsbreed van elkaar verschillen. Door echter elkaars eigenheid te respecteren, naderen de twee elkaar steeds dichter en zijn ze in staat de intimiteit van de relatie perfect weer te geven.

Gebrek aan geloofwaardigheid

~

Door de toenemende affectie groeit bij de protagonisten langzamerhand het besef dat ze gevangen zitten in de hotelkamers. Dit gevoel van gevangenschap komt tot uitdrukking in de afwezigheid van informatie over de publieke levens van de man en vrouw. Er wordt in 28 Hotel Rooms slechts kort gerefereerd aan thuis, de zwangerschap, werk en carrières. Ross maakt op deze manier weliswaar duidelijk dat sprake is van een geïsoleerd leven naast hun dagelijks bestaande levens, maar is daardoor debet aan een gedetailleerde uitwerking van de karakters. Waar de man soms te oppervlakkig blijft, is de vrouw vooral mysterieus. Ondanks het overtuigende spel van de acteurs is het moeilijk grip te krijgen op hun gedachten en gevoelens. Dit leidt tot een gebrek aan inlevingsvermogen. Bovendien dringt de gedachte zich op dat de protagonisten elkaar evengoed niet kennen buiten de hotelkamers. Deze tekortkoming doet uiteindelijk teveel afbreuk aan de geloofwaardigheid van het verhaal.

In 28 Hotel Rooms betekent een onverwachte ontmoeting het begin van een life changing affaire. Achter de uitstekende vertolkingen van de acteurs gaan echter twee ongeloofwaardige karakters schuil. Desondanks maakt Ross indruk met zijn speelfilmdebuut door de originele weergave van een simpel idee.