Een uitbreiding van de mythe

In het voorwoord legt Stephen King uit waar het boek thuishoort in de serie. Geplaatst tussen delen vier en vijf – ‘hetgeen betekent dat je het De Donkere Toren 4,5 zou kunnen noemen’ – heeft het geen invloed op de rest van het verhaal. En je hoeft de rest van de boeken niet te hebben gelezen om De wind door het sleutelgat te snappen. Nou ja, voor het grootste deel dan. Er wordt wel zonder uitleg verwezen naar belangrijke gebeurtenissen en eerdere avonturen Roland en zijn ka-tet op het Pad van de Straal.

Achtergrondinformatie
In De wind door het sleutelgat moeten Roland en zijn reisgenoten schuilen voor een levensgevaarlijke storm, de Starkblast, die hevige winden paart met intense vrieskou. In hun schuilplaats vertelt Roland een verhaal aan zijn reisgenoten. Over hoe hij vroeger naar een buitenplaats werd gestuurd om een Huid-man te vangen, een soort van weerwolf, maar dan niet gebonden aan één soort dier.

Waar de comics een verhaal vertellen dat net wat anders is dan het verhaal uit de boeken, is dit een tussengeschiedenis die voor het overkoepelende verhaal geen gevolgen heeft. Er hoefden geen verhaallijnen afgewikkeld, geen foutjes rechtgezet of omissies opgevuld te worden. Het lijkt dan ook alsof King gewoon weer graag een verhaal over Roland uit de doeken deed, en met plezier.

Bijrol
Eigenlijk kun je wel zo ver gaan dat de hele queeste van Roland een bijrol speelt in het boek. Nadat de reisgenoten een onderkomen vinden, net voordat de storm losbarst, begint Roland bij een lekker warm haardvuur te vertellen over de missie uit zijn jeugd. Dat verhaal wordt onderbroken als hij, om de tijd te doden, een verhaal vertelt. Een verhaal dat Rolands moeder hem vertelde toen hij een jongen was: De wind door het sleutelgat.

De hoofdpersoon van dat verhaal, Tim Stouthart, moet een heroïsche reis ondernemen om het gezichtsvermogen van zijn moeder te herstellen. Dat is ze kwijtgeraakt nadat de belastinginner – de ‘Covenant Man’ – Tims nieuwsgierigheid heeft aangewakkerd naar de kist van stiefvader. Het geheim dat er in verborgen ligt zorgt ervoor dat stiefvader Big Kern doordraait en Tims moeder dusdanig mishandelt dat ze blind wordt. Maar Tim krijgt een visioen dat een oplossing belooft en hij vertrekt op een lange en gevaarlijke reis.

Jargon alom
Zijn queeste brengt hem in delen van de wereld die bijna nooit betreden worden, oog in oog met muties en draken en voert hem langs het Pad van de Straal naar Maerlyn, Tovenaar van Eld en brengt hem in contact brengt met de positronische technologie van de Ouden. En dat verhaal sluit naadloos aan bij de stijl en de sfeer van de rest van de Donkere Toren-boeken. Die zitten ook vol met een mengvorm van magie en technologie en lijken zich in een dystopische toekomst af te spelen.

Hoewel King expliciet in zijn voorwoord stelt dat De wind door het sleutelgat gelezen kan worden zonder de andere delen van De Donkere Toren te lezen, kan enige bekendheid met Midden-Wereld geen kwaad. Vooral omdat Midden-Wereld een specifiek taaltje heeft. Ja lezer-sai, er is veel palaver in het verhaal van de dinh van het ka-tet, gezeten naast hun gunna in een Dogan. Over een Pooky in een ijzerboom, podgkins en het Huis Eld. Over niveaus van de Donkere Toren, Maerlyn, de Covenant Man en de Scharlaken Koning. Er lijkt in Na’ansnaam geen einde aan te komen. Maar, dank De Man Jezus, ondanks dat is het een heerlijk boek.