Een act met z’n tweeën

Ik groeide op in Southern Oregon en Northern California en verliet ruim zestien jaar geleden mijn geboortegrond om me in het artiestengedruis van Austin, Texas te storten.

Met de release van je laatste album Accidental Thief lever je inmiddels je zevende studioalbum af. In welke landen heb je een schare fans opgebouwd en toer je?
Ik toer nu door Japan, Denemarken, Duitsland, België, Engeland, Ierland en natuurlijk Nederland.

Ben je vaak en lang van huis?
Ik doe de genoemde landen zo elk jaar aan en ben eigenlijk een half jaar van huis.

Reis je meestal alleen of neem je het gezin ook wel eens mee?
Mijn gezin met twee kleine kinderen gaat nooit mee. Mijn gezelschap bestaat uitsluitend uit Scrappy, als ik al niet alleen op pad ben.

Weet je nog wanneer je je eerste compositie schreef?
Jazeker, ik schreef die op high school toen ik een gedicht moest schrijven. Ik heb toen gevraagd of dat ook een liedje mocht zijn en kreeg toestemming. Bij het inleveren van mijn opdracht werd me verteld dat liedjes ook gedichten zijn.

~

Je speelt veel instrumenten lees ik in het boekje bij je nieuwste album. Wanneer heb je dat geleerd?
In de tijd op high school leerde ik ook trompet spelen, een van de vele instrumenten die ik speel. (De lijst met instrumenten die Sever speelt op zijn laatste album is dan ook indrukwekkend lang: gitaar, banjo, trompet, althoorn, percussie, piano, klokkenspel, Wurlitzer, bas, drum en euphonium.)

Waar gaan je composities over?
De liedjes zijn over het algemeen autobiografisch of gaan over gebeurtenissen waarover ik hoor of lees.

Ga je er voor zitten of gaat het anders?
Ik krijg soms op de meest onverwachte momenten en plekken inspiratie voor een nieuw liedje. Zo maak ik bijvoorbeeld vaak liedjes tijdens lange autoritten. Op een kleine recorder vindt een nieuwe compositie dan zijn eerste opname. Soms komt er eerst een tekst, de andere keer is er juist eerst een melodie. Eigenlijk is er geen vast patroon hoe mijn muziek tot stand komt.

Luister je veel naar de muziek van nu?
Ik luister meestal in shuffle mode naar mijn iPod, waar zo’n negen- tot tienduizend tracks op staan. Zo kan het gebeuren dat heavy metal en het geluid van Taj Mahal elkaar afwisselen.

Wat is het laatste wat je kocht?
Het laatste album dat ik kocht is van Thomas Mapfumo. Mijn brede belangstelling voor andere muziek is voor de aandachtige luisteraar terug te horen in mijn (folk)muziek.

Koop je echt nog cd’s of vinyl of doe je dat digitaal met je iPod?
Het gemak van de CD staat als een paal boven water, maar het geluid van vinyl vindt ik veel warmer. Het lijkt dat vinyl meer frequenties en vibraties kan weergeven dan het spectrum dat een CD herbergt. Dat maakt het aantrekkelijker om naar vinyl te luisteren. Het nadeel is dat vinyl na een groot aantal draaibeurten slijt en dus deze extra’s verliest. Maar ik ben een echte verzamelaar, net als mijn vader.

De act

Een vreemd gevoel bekruipt je als je Matt Sever gesproken hebt en daarna Matt the Electrician aan het werk ziet. The Electrician speelt duidelijk een act en is minder zichzelf. Sommige verhalen die hij op het podium vertelt komen ook niet overeen met die van het interview. Blijkbaar heeft hij een alter ego ontwikkeld voor op het podium.

Sever speelt voornamelijk op zijn in Nederland gebouwde akoestische gitaar van waaibomenhout. Newcomb speelt de elektrische gitaar. Het mooie van beide gitaristen is dat ze geen akkoorden, maar voornamelijk losse noten spelen. Deze manier van spelen geeft een intens muzikaal gevoel van veel details in de begeleiding. Slechts bij twee composities verruilt Sever de gitaar voor een banjo. Het is jammer dat Matt the Electrician niet wat vaker van instrument wisselt; dat zou de afwisseling in de show ten goede zijn gekomen. De spanning ontbreekt nu zeker niet, maar als je bedenkt welke instrumenten Sever allemaal kan bespelen, ben je als publiek toch een beetje teleurgesteld.

De nadruk tijdens het optreden ligt vooral op de liedjes van zijn nieuwste album. Zo krijgen we een fraaie uitvoering van ‘I Will Do The Breathing’, waarin Sever zijn hart en ziel lijkt te verliezen, en ook het titelnummer ‘Accidental Thief’, dat op het album opvalt door zijn pakkende melodielijn, zit in de set. Scrappy Jud Newcomb speelt een eigen lied en laat zo horen dat hij als zanger aardig zijn mannetje staat. Toch is het stemgeluid van Sever van een aparter hout gesneden en past dat van Newcomb beter als een tweede stem. Sever speelt ook nog een nieuwe en nog niet opgenomen song.

Wie de albums van Matt the Electrician kent, zal na dit optreden zeker niet teleurgesteld zijn. Toch hoort de kenner in gedachten ook de rijkere invulling van het album. Wat dat betreft is het spelen met één begeleider een beperking. Desondanks zet Matt the Electrician een goede en aanbevelenswaardige show neer. Hij weet het publiek aan zich te binden en te boeien met zijn verhalen. De zeggingskracht van de composities en zijn teksten blijven overeind in de kale setting van slechts twee gitaren, bespeeld door getalenteerde gitaristen die meer spelen dan een paar standaard akkoorden.