Atlantis III
Vroeger, toen Nederland nog wel eens aan een voetbaltoernooi meedeed, speelde ik nog wel eens een adventure. Mijn favorieten uit die tijd waren Police Quest en Indiana Jones and the fate of Atlantis. Toen ik het hoesje bekeek van een nieuw spel dat naast de computer lag te wachten moest ik toch wel weer even denken aan Indy’s spannende avonturen.
~
Geweldige adventures zijn tegenwoordig zeldzaam. Echte Sierra-like games komen bijna niet meer uit. De tendens is om adventures te verwerken tot 3d-shooter-achtige spelletjes. En toen was er ineens Myst, een prachtig spel waarbij de in-game-camera 360 graden draait, en met de meest prachtige graphics denkbaar op dat moment. Onlangs recenseerden we The Secret Of Nautilus, ook al een soortgelijk spel.
Prachtige graphics
Atalantis III ziet er vanaf het begin werkelijk fenomenaal uit. Zelden heb ik zulke plaatjes gezien – de programmeurs zijn werkelijk boven zichzelf uitgestegen. De hoofdrol in deze adventure wordt door een echte actrice gespeeld: Chiara Mastroianni, de dochter van Catherine Deneuve. Ze speelt een egyptoloog die een link ontdekt tussen het oude Egypte en het mythische Atlantis. Uiteraard moet ze nu een queeste ondernemen, op zoek naar het oude Atlantis.
Frustrerende gameplay
De beelden zijn zo geweldig dat ze er bijna in slagen om het grootste minpunt van deze game te verdoezelen. De puzzels zijn namelijk tamelijk frustrerend. Bovendien betreft het vaak van die suffe handelingen als: Find this, use it on this. Niet echt opwindend dus. Om een object in de rijke achtergronden te vinden, ben je vaak domweg bezig de cursor een beetje over het beeld te slepen. Als je dit maar lang genoeg doet, vind je de boel vanzelf wel. Echt logisch zijn sommige puzzels en oplossingen niet, je moet vaak gewoon willekeurig van alles proberen tot je stomtoevallig tegen de oplossing aanloopt.
Conclusie
Wat dit type game eigenlijk tekort komt is spelplezier. Eigenlijk is het niet echt een spel. Toch kan ik het ook weer niet over mijn hart verkrijgen om Atlantis III helemaal af te branden. Er is overduidelijk bloed, zweet en tranen in deze DVD-ROM gaan zitten, en dat valt alleen maar te prijzen. Net zoals sommige films moet je dit spel zien als puur kijkgenot. Niets meer of minder. Ondertussen blijf ik wachten op een echt goede adventure, en start ik Larry nog maar eens op.
