Onmiskenbaar Tool

.
Iets wat me echter nog erger tegen de borst stuitte dan het continue verschuiven van de releasedatum was de recensie in de Volkskrant toen het album er eenmaal echt was. 2 uit 5 sterren; een onvoldoende dus. FOEI!… Meer woorden wil ik er niet aan vuil maken.
Momentje…
~
Interessante combi
Goed, daar zijn we weer, ik weet niet hoeveel luisterbeurten later en verdomme, wat een lekkere plaat. Ik moet eigenlijk al mijn sarcasme van de tafel vegen. Dit album neemt je mee terug en vooruit tegelijk. Terug naar ergens in de periode die tussen Aenima en Lateralus lijkt te liggen. 10,000 Days kent namelijk weer de wat steviger aanpak die we op het eerstgenoemde album hoorden, maar ook de ritmiek en melodische baslijnen zoals we ze van Lateralus kennen. Nummers waarin de combinatie tussen beide erg goed uitpakken zijn bijvoorbeeld The Pot en Rosetta Stoned. Echter, het album knalt niet zo hard als Aenima dat deed. Het lijkt soms alsof er door de spanningsbogen er juist veel meer rustpunten zijn ingebouwd – iets wat door veel critici al als minpunt werd aangehaald. Ik moet echter bekennen dat het mij wel bevalt; de soms soundscape-achtige stukken muziek slepen je mee en voegen weer een extra dimensie toe aan wat we van Tool kennen. Een onmiskenbaar Tool-album waar je misschien gewoon even de tijd voor moet nemen. Verdiep je in die tijd ook even in het wederom fantastisch vormgegeven boekwerkje waarin de cd aangeleverd wordt…