Portugal voor beginners

Ongeveer mijn eerste herinnering aan Portugal hangt samen met Rudi Falkenhagen. Deze lach-of-ik-schiet acteur verkondigde ooit in een televisieprogramma zijn liefde voor de Algarve en dat leek me toen als twaalfjarige reuze exotisch. Wat wist ik nu helemaal. De Algarve is sindsdien grotendeels uitgebouwd tot één groot toeristencomplex van de Torremolinos-variant. Grotendeels, maar zeker niet helemaal. De Algarve maar zeker ook Portugal heeft teveel te bieden om gereduceerd te worden tot een veel te bruine kluchtacteur. Dat doen we dus ook maar niet meer.

Het is op zich niet vreemd als Nederlanders enige verwantschap met Portugal voelen. De twee landen hebben veel gemeen: een band met de zee, een traditie als sjacheraar en een zekere internationale oriëntatie. Waar wij het met lui als Abel Tasman (die er in slaagde onderweg van Tasmanië naar Nieuw-Zeeland Australië te missen) en Willem Barentsz (zat vast in de poolzee) moesten doen, hadden de Portugezen Vasco da Gama, Magelhaes (rond de wereld) en Hendrik de zeevaarder (1394-1460), waar ze de Azoren en Madeira aan te danken hebben. Hendrik wordt nog steeds geëerd met een indrukwekkend monument in de haven van Lissabon.

Oosterbuur

Deus quer, o homem sonha, a obra nasce.
Deus quis que a terra fosse toda uma,
Que o mar unisse, já não separasse.
Sagrou-te, e foste desvendando a espuma,

E a orla branca foi de ilha em continente,
Clareou, correndo, até ao fim do mundo,
E viu-se a terra inteira, de repente,
Surgir, redonda, do azul profundo.

Quem te sagrou criou-te portuguez..
Do mar e nós em ti nos deu sinal.
Cumpriu-se o Mar, e o Império se desfez.
Senhor, falta cumprir-se Portugal!