Muziek / Achtergrond
special: Interview Blood Red Shoes

Van kindertijd naar adolescentie

De beide bandleden van Blood Red Shoes, Laura-Mary Carter (zang, gitaar) en Steven Ansell (zang, drums), zijn niet bepaald luie donders. In de twee jaar na het verschijnen van debuutplaat Box Of Secrets (2008) stonden ze zo’n driehonderd keer op de bühne. Twee jaar vol met nieuwe ervaringen en levenslessen. Inmiddels is het nieuwe album, Fire Like This, een feit en is een nieuwe tour aangebroken. Toch vonden de jonge leden van het bandje uit Brighton nog even tijd voor een gesprekje met 8WEEKLY.

‘Geen witte wijn meer drinken’, luidt het antwoord van een grijnzende Ansell op de vraag wat voor de twee Britten de belangrijkste les was in de jaren na verschijnen van het debuut. ‘Daar krijg je de ergste katers van, haha.’ Even later vertelt hij dat ze vooral geleerd hebben hoe ze moeten optreden. ‘Vroeger speelden we in kleine zaaltjes, nu in steeds grotere. Hoe groter de zaal, hoe moeilijker het is om contact te maken met het publiek. Daar hebben we mee om leren gaan.’

Ondanks het succes dat de band behaalde in vooral West-Europa en Japan, blijken de twee bescheiden gebleven. Ansell verbaast zich over de kleinste dingen, waar menig gevestigde naam niet meer naar om kijkt. ‘We hebben deze tour iemand speciaal voor het licht. We mochten zelfs de kleuren kiezen, wow!’

Opgroeien

~

Ook op muzikaal gebied lijkt Blood Red Shoes volwassener dan voorheen. Een verlegen aan haar kapsel plukkende Carter: ‘Misschien omdat we zelf ook wat meer zijn opgegroeid?’ Ansell valt haar bij. ‘Onze zang op Box Of Secrets lijkt op kinderen op een speelplaats. Nu zingen we meer met onze eigen stemmen.’

Ansell zegt op een gegeven moment zijn stem gevonden te hebben. ‘Het is het moeilijkste instrument om te leren. Het is niet zoals het spelen van gitaar. Je handen veranderen door de jaren heen immers niet, je stem verandert continu.’ Carter valt hem grinnikend in de rede. ‘Dat komt door al dat drinken van je, haha.’

Experimenten

Voor Fire Like This hadden de twee naar eigen zeggen meer tijd dan voor het debuut. Hierdoor was er ruimte om te experimenteren. Ansell: ‘We konden meer aankloten dan voorheen. Zo bestaat ‘Colours Fade’ uit heel veel rare geluidjes die we tijdens het jammen vonden. Daar hadden we eerst nooit tijd voor gehad. Daarnaast denkt hij dat de plaat meer gelaagdheid kent. Als voorbeeld noemt hij, haar schuin aankijkend, de gitaarkunsten van Carter. ‘Geef Laura-Mary twee uur in de studio met een nummer op repeat en ze speelt er zo vijfentwintig verschillende riffjes over heen.’

‘Waar de inspiratie voor nieuwe nummers vandaan komt, dat weet ik niet precies. Het komt er gewoon ineens uit, niet echt iets specifieks,’ vertelt Carter. Ansell vult haar nog even aan. ‘Het is heel zelden dat er iets gebeurt en dat ik denk: hier moet ik een nummer over schrijven.’

Waar haalt de tweekoppige band dan wel voer voor nieuwe muzikale uitspattingen vandaan? Volgens drummer Ansell gebeurt het vaak na een tournee. ‘Als we een tijdje weg zijn geweest, gaan we naar onze oefenruimte. Omdat we steeds dezelfde muziek hebben gespeeld tijdens de tour hebben we enorme zin iets nieuws te maken.’ Tijdens het jammen komt er meestal wel iets uit dat niet lijkt op eerder werk. ‘Je hebt immers de hele tijd hetzelfde gedaan en je wil iets anders maken.’

Filosofie

Naast zijn muzikale kant heeft Ansell ook een zijde die niet bepaald bekend is bij het grote publiek: hij heeft een graad in de filosofie. Of dit op een zekere manier doorwerkt in de muziek van Blood Red Shoes, daar is hij zelf niet zeker van. Enigszins verbaasd over de vraag (‘Hoe weten jullie dat ik een graad in de filosofie heb?!’) begint hij hardop te denken.

‘Ik heb de neiging alles uit te leggen en uit te pluizen. Misschien beïnvloedt het op die manier onze muziek? Het is niet dat ik liedjes over Nietzsche zing of zo. Ik denk dat filosofie je helpt dingen te begrijpen en hoe dingen in elkaar zitten. Op die manier zou het kunnen doorwerken in de wijze waarop je je muziek structureert. Ik heb drie jaar gespendeerd om op een bepaalde manier te leren denken, dat moet wel ergens effect op hebben.’ Carter komt er tussendoor: ‘Grappig dat je nu direct gaat zitten analyseren, haha.’

Voor het komende jaar hebben de jonge Britten grootse plannen. Het veroveren van de rest van de wereld, na West-Europa en Japan, onder andere. Ansell: ‘We gaan dit jaar voor het eerst naar Amerika, dat wordt een mooie ervaring.’ Ook willen ze aan het eind van het jaar een EP uitbrengen. ‘We hebben vorig jaar Fire Like This opgenomen, dus er moet dit jaar zeker wat nieuws komen!’