Film / Achtergrond
special: Een voorbeschouwing

Cannes 2006

~

17 mei gaat de 59ste editie van het Filmfestival van Cannes van start met de première van The Da Vinci Code, de verfilming van Dan Browns gelijknamige boek. Deze blockbuster (met Tom Hanks in de hoofdrol) moet dé filmhit van het jaar worden. De verwachtingen zijn hooggespannen, en dat geldt ook voor al het andere dat Cannes dit jaar te bieden heeft.

De laatste jaren introduceert Cannes steeds vaker megaproducties uit Hollywood. De twee ordinair slappe vervolgen van The Matrix kwamen in Cannes 2003 aangedobberd vanuit de VS en vorig jaar was het de beurt aan Star Wars: Episode III – Revenge of the Sith. Dit soort films wordt vertoond buiten de competitie. De echte filmliefhebber zal er niet om rouwen, voor hen valt er dit jaar weer veel te smullen. Nieuwe films van o.a. Sofia Coppola, Pedro Almodóvar, Alejandro González Inarritu, Aki Kaurismäki, Ken Loach en Nanni Moretti zijn geprogrammeerd in het hoofdprogramma en maken kans op de felbegeerde Palm d’Or. Dan zijn er nog nieuwe films van bekwame regisseurs (o.a. Sydney Pollack) die in een andere competitie (Un Certain Regard) of daarbuiten hoge ogen kunnen gaan gooien. Neem bijvoorbeeld United 93 van Paul Greengrass. Deze film – die het waargebeurde verhaal vertelt over het vliegtuig dat op 9/11 bedoeld was voor het Witte Huis maar door ingrijpen van heldhaftige passagiers crashte in Pennsylvania – deed in de VS al veel stof opwaaien.

Scène uit <i>United 93</i>
Scène uit United 93

In ieder geval is Hollywood goed vertegenwoordigd in Cannes dit jaar. Niet alleen zijn er naast The Da Vinci Code en United 93 nog meer blockbusters, zoals X-Men: The Last Stand en The Fountain (de langverwachte nieuwe film van Darren Aronofsky) te zien, de lijst met Hollywoodsterren die over de rode loper zullen paraderen zal dit jaar nog uitgebreider zijn dan in voorgaande jaren. Onder meer Tom Hanks, Penelope Cruz, Kirsten Dunst, Cate Blanchett, Ethan Hawke, The Rock, Bruce Willis, Nick Nolte, Willem Dafoe, Hugh Jackman en Halle Berry zullen hun gezicht laten zien. En als we dan nog niet genoeg hebben van Hollywood: wat moeten we denken van een twintig minuten durende preview van de Oliver Stone-film World Trade Center? Deze film is net als United 93 een veelbesproken film over 9/11. Waarschijnlijk met het bombast dat we van meneer Stone gewend zijn, wordt met deze film de ramp op het witte doek uitgebeeld. Geen betere plek dan Cannes om deze film te hypen. Ook het Dreamworks-spektakel Over the Hedge zal in Cannes in première gaan. De makers van Shrek dachten met deze film mee te kunnen dingen naar een Palm d’Or, maar de animatiefilm werd toch even verbannen naar een plekje buiten de competities.

Speculaties

Scène uit <i>Over the Hedge</i>
Scène uit Over the Hedge

Voorafgaand aan het festival wordt er altijd veel gespeculeerd over eventuele winnaars en talentvolle nieuwkomers. Zo werd er gefluisterd dat David Lynch zijn nieuwste film wilde vertonen in de competitie, maar dat hij niet goed genoeg bevonden was. Dat bleek een gerucht: de film was gewoon niet op tijd af voor Cannes. Twee jaar geleden werd voor de juryvoorzitter van dit jaar, meesterfilmer Kar-Wai Wong, nog een uitzondering gemaakt toen zijn film na lang wachten met een escorte werd opgehaald, nadat net de ruwe montage door hem voltooid was voor de film 2046. Het bleek een meesterwerk en mensen gaven hem een staande ovatie. Helaas voor David Lynch is dit niet aan hem besteed. Hij wacht nu nog even met het uitbrengen van zijn film tot het volgende internationale filmfestival.

Wie de kanshebbers van dit jaar zijn moet nog blijken, maar er wordt gewezen op twee films van Mexicaanse afkomst: Babel van toptalent Alejandro González Iñárritu, met Cate Blanchett en Brad Pitt, en El Violin van debutant Francisco Vargas, gebaseerd op een door hem zelf geschreven kort verhaal. De Fin Aki Kaurismäki is terug met Lights in the Dusk, de laatste film uit zijn unemployment trilogy over een nachtelijke wandelaar en een sexy femme fatale in de suburbs van Helsinki. Filmmaker Nanni Moretti zal hoge ogen gooien met zijn anti-Berlusconi komedie/drama Il Caimano. Andere films die een kans maken zijn Richard Linklaters ensemblefilm Fast Food Nation (met Patricia Arquette en Ethan Hawke) en Guillermo del Toro’s Spaanse horror Pan’s Labyrinth. Waar in ieder geval heel erg naar uitgekeken wordt is Sofia Coppola’s Marie-Antoinette, gebaseerd op Antonia Frasers biografie en voorzien van een popachtige score die zal blijven hangen bij de bioscoopbezoekers. De film zal gedragen worden door Kirsten Dunst, in de huid van de koningin van Frankrijk. En dan is er weer die duivelse Pedro Almodóvar. Hij kan bijna niets meer fout doen nadat hij achter elkaar een aantal meesterlijke films heeft uitgebracht. Zijn nieuwe film heet Volver (met Penelope Cruz) en is nu al één van de grootste hits in Spanje.

Scène uit <i>Pan's Labyrinth</i>
Scène uit Pan’s Labyrinth

Voor de jury de moeilijke taak om uit al deze films een winnaar te kiezen. Naast juryvoorzitter Kar-Wai Wong bestaat de jury dit jaar onder andere uit de acteurs Tim Roth en Samuel L. Jackson, de actrices Monica Belucci en Helena Bonham Carter en de filmmakers Lucrecia Martel en Patrice Leconte. De winnaar zal 28 mei bekend worden gemaakt.

En er is nog meer

Er is nog veel meer te doen rondom het kijken naar films en de prijzenoverdracht. Zo zullen er masterclasses gehouden worden door actrice Gena Rowlands en regisseur Sydney Pollack. Ook zal er een tentoonstelling gewijd zijn aan Sergei Eisenstein, waarbij zijn films aan bod komen, maar ook zijn collectie van erotische tekeningen(!). Verder worden er weer Cannes-klassiekers uit de oude doos gehaald. Zo zullen onder andere Oliver Stones Platoon (1986), Luchino Visconti’s La Terra Trema (1948) en John Fords The Searchers (1956) weer eens het witte doek zien, maar ook oude films van Eisenstein (hij wordt dit jaar dus helemaal in het zonnetje gezet) en Carol Reed. Een ander goed bericht uit de Franse Rivièra is dat er ook weer mooie documentaires vertoond zullen worden, zoals Al Gore: An Inconvenient Truth en John Ford/John Wayne: The Filmmaker and the Legend, geregisseerd door Sam Pollard.

Scène uit <i>La Terra Trema</i>
Scène uit La Terra Trema

Zo zie je maar weer, er is voor elk wat wils in Cannes. Van mainstream Hollywood tot artistieke films van nieuwe talenten, en van ‘gedurfde’ films en filmpreviews van gelouterde regisseurs die ermee tegen mainstream Hollywood willen aanschurken: de horizon van Cannes wordt steeds breder, en aantrekkelijker voor meer partijen, zodat iedereen aan zijn trekken kan komen. En dan heb ik het nog niet eens over de gesjeesde producers, de opgefokte distributeurs, de geile pornofanaten en de drommen journalisten en paparazzi gehad, die allemaal een glimp willen opvangen van… tja, van wat eigenlijk? Dat kan elke cinefiel zelf prima invullen.