8WEEKLY

Avonduren met Lara

Artikel: Tomb Raider - The Angel of Darkness

Het zal geen geheim zijn dat ik geen grote fan ben van enkele gamemagazines in ons mooie landje. Vaak hemelen deze bladen bepaalde games gigantisch op, om jaren later stoer te gaan verkondigen dat ze het allemaal maar saai en fantasieloos hebben gevonden. Tomb Raider heeft de afgelopen twee jaar van dit soort bladen veel kritiek gehad. De beelden waren saai, de besturing belachelijk en de hele franchise was behoorlijk uitgemolken. Toch hebben die zelfde bladen bijna alle Tomb Raider-games behoorlijke scores gegeven.

~

Tomb Raider is niet het enige voorbeeld. De FIFA-serie van EA heeft altijd behoorlijke scores gekregen, maar wordt door de bladen (achteraf) constant afgezeken. Heeft mijn vertrouwen in de bladen niet echt goed gedaan. Waarom geven ze een spel een hoge score om hetzelfde spel vervolgens wat later af te doen als een slechte hype? De bladen zijn behoorlijk modegevoelig. Als ze merken dat een game het goed doet bij het publiek, dan gaan ze deze game hypen. Raakt het in de mode om een game of zelfs een genre af te zeiken, dan doen de bladen gezellig mee. Ondanks de vele tegenvallende recensies die ik over Tomb Raider TAOD gelezen had, besloot ik het spel een eerlijke kans te geven.

Lastige camera

~

Tomb Raider ziet er vanaf het begin beter uit dan de vorige delen. Af en toe heeft dit wel een negatieve invloed op de framerate van de game, maar dit is redelijk te verwaarlozen. De besturing was inderdaad vroeger ook niet mijn grote favoriet, mede door de lastige camera. Het probleem van de camera is in dit nieuwe deel ook nog niet helemaal opgelost, maar er zijn ook maar een paar 3D games waar dit wel het geval is. Feit blijft dat ik deze Tomb Raider qua besturing al weer een stuk beter te verteren vond. Het kostte me weinig moeite om alle speciale bewegingen van Lara onder de knie te krijgen, en dat is zeer belangrijk, want je zult ze allemaal nodig hebben in deze game.

Ruwe pit

De puzzels in dit spel zijn van een redelijk gehalte. Sommige levels lijken echter zo moeilijk dat een oplossing alleen verkregen kan worden door interactie. Door met andere karakters te gaan praten krijgt Lara soms aanwijzingen hoe ze een level tot een goed einde kan brengen. Verder krijgt Lara in deze game hulp van een nieuw karakter, Kurtis. Dit is het type “ruwe pit” met veel te veel kogels in zijn pistool. Kurtis voegt niet veel toe aan de gameplay van Tomb Raider, maar een nieuw gezicht is altijd welkom. Ook het zogenaamde RPG-element dat in deze game zou zitten is te verwaarlozen. Veel meer dan wat extra kracht opdoen voor je een deurtje in kan trappen is het niet.

Prima vermaak

Hier en daar aan de gameplay te zien dat het spel een beetje gehaast is afgemaakt. Met een beetje meer tweaken hadden een paar slordigheidjes zoals de camera en de droppende framerate beter worden bijgewerkt. Ook enkele “nieuwe” spelelementen zijn in de praktijk weinig vernieuwend gebleken. Toch is Tomb Raider helemaal geen slecht spel. Vond je vroeger de vorige delen van de game leuk, dan zul je je ook hier prima mee vermaken. De bladen hypen momenteel vooral Metal Gear Solid en Splinter Cell, maar persoonlijk zie ik niet in waarom deze games zoveel geweldiger zouden zijn dan bijvoorbeeld Tomb Raider.