Knofje in het theater

Om 15.00 uur staan er al veel kinderen te stuiteren in de foyer van theater Odeon. Ze worden verwelkomd door de circusdirecteur. Vol verwachting gaan ze naar het circus met Knofje. Er kan zelfs geoefend worden met jongleren en op een bal lopen. Dan stroomt de zaal langzaam vol.

Bad

Er staat een trap, een tafel met twee stoelen en een bank op het podium. Knofje, met paardenstaart en in een groen jurkje, verschijnt, maar verstopt zich ook meteen. Lekker niks zeggen als mama en oma haar roepen. Pannenkoeken bakken, verstoppertje spelen en zoeken naar knuffel Flut, Knofje is er met papa Bob, mama Evelien en oma Gooi maar druk mee. Het wordt eventjes feest wanneer de bank met een draai in een bad verandert en oma met haar slurp- en zuigmachine het bad gaat leegzuigen. Ze schakelt daarbij de hulp van het jonge publiek in. Dat oma daar niet zo zuiver bij zingt is van minder belang en past ook wel bij oma klus. De kleintjes krijgt ze er wel mee in beweging.

Tent
Dat je niet kan slapen als er morgen iets spannends gaat gebeuren is logisch. Morgen gaan ze naar het circus. ‘Van slapen word ik moe’ en daarmee bedoelt Knofje dat ze écht niet gaat slapen. Voordat Knofje overstag gaat wordt er onderhandeld, een herkenbaar moment voor de papa’s en mama’s in de zaal. Er moet eerst een tent gemaakt worden door papa en oma. De overgang van tent naar een heuse circustent in de droom van Knofje ontstaat verrassend simpel. Een paar staaldraadjes en een felle lamp maken de circustent groots en spannend. De droom duurt een circusvoorstelling lang. Het vlooiencircus is langdradig, uitgekauwd en zelfs voor de allerkleinsten niet meer grappig. Daarentegen stelen mama en oma en papa de show, als zij als raspaarden door de piste paraderen. Ook Flut beleeft haar hoogtepunt, wanneer zij als koorddanseres op de armen van Knofje balanceert.

Knofje en het circus is een eenvoudig knappe musical voor de allerkleinsten. Maar échte hoogtepunten blijven achterwege. De liedjes van Knofje in de piste en het slaapliedje van moeder zijn prachtig gezongen, ook al is het spijtig dat er tijdens het zingen helemaal niets gebeurt. Dat is net te veel gevraagd van de kleintjes om geboeid te blijven kijken.

Zie speellijst voor voorstellingen.