Sjaak is bloedlink, maar niet spitsvondig
Bloedlink, de titel van alweer de vijfde theatersolo van Hagenaar Sjaak Bral belooft veel. Deze voorstelling zou anders worden dan de voorgaande vier. Harder, scherper, kritischer. Helaas. De inhoud is Bral zoals we hem kennen, nergens wat stof tot nadenken, de clou zie je al bij aanvang van een nieuw verhaal aankomen. Nee, inhoudelijk heeft Bral geen progressie geboekt.
Voor Bloedlink heeft Sjaak Bral Fred Delfgaauw aangetrokken als regisseur, een gerenommeerd theatermaker. Bij het lezen van zijn naam had ondergetekende grote verwachtingen bij de voorstelling. Delfgaauw zelf is namelijk bekend om zijn innovatieve, sprankelende voorstellingen. Zou hij iets van zijn sprankelende touch ook op Bral weten te projecteren?
Sjaak?
~
Sjaak Bral is bij velen bekend vanwege zijn Haagse accent. Hij is een van de ‘beroeps- hagenezen’ die ons land rijk is. In 1992 brak Bral landelijk door, via een optreden in het programma RUR van Jan Lenferink. Aansluitend richtte hij het komediegezelschap A night of comedy op, waarmee hij in het hele land optrad. Dit gezelschap organiseerde ook de jaarlijkse Big night of comedy in Den Haag. Tevens sluit Bral elk jaar op geheel eigen wijze af middels een oudejaarsconference.
Bloedlink!
In Bloedlink speelt praatjesmaker Sjaak Bral een dubbelrol van gevangene én cipier. Zo maakt hij de zaal zowel deelgenoot van een leven achter de tralies als van de nakende vrijheid, die de gevangene na zes jaar cel angstaanjagend voorkomt. Nederland is veranderd en terugkeren in de maatschappij valt niet mee. Een knap gevonden setting, die uitstekend past binnen het verharde Nederlandse klimaat anno 2006.
Sjaak!
~
Ook in Bloedlink heeft Sjaak Bral nog steeds het probleem dat hij Sjaak Bral is. Hij heeft nog altijd niet de mimiek van een cabaretier en geen enkele grappige gezichtsuitdrukking. Dat betekent dat hij het, net zo als bij de voorgaande vier solovoorstellingen, puur moet hebben van de tekst, het decor en de muziek. Het decor en de muziek zijn ook nu weer ruimschoots in orde, maar de teksten schieten toch tekort. Ze bevatten geen diepere bodems, zijn nergens scherp, zijn nimmer prikkelend, en slechts hoogstzelden zet Bral je aan het denken. Dit betekent echter niet dat je bij Bloedlink een vervelende avond hebt. Want hoewel de grappen oppervlakkig zijn, weten ze wel de gehele avond een gulle lach door de zaal te laten rollen.
Dus!
Met Bloedlink gaat Sjaak Bral op dezelfde toer door. Makkelijk, voor de hand liggend, crowdpleasend cabaret, waarin Bral de getapte jongen speelt, die met een goede muzikale ondersteuning en een mooi passend decor voor velen een fijne avond levert. Met een liedje, verhaaltje, actuele grap en ook nog een rode draad voldoet Sjaak Bral exact aan de geldende criteria voor cabaret. De liefhebbers van wat diepere gronden zijn echter nog altijd niet aan het juiste adres bij Bral.
Bloedlink is nog tot en met 26 mei te zien. Klik hier voor een uitgebreide speellijst.
